عنوان : تجليل و تكريم شهدا، جانبازان ، اسرا و مفقودين
نوع : پيام
تاریخ شمسی : 20 مرداد 1365
تاریخ قمری : 5 ذي الحجه 1406
مخاطب : ملت ايران
جلد : 20
متن :
بسم الله الرحمن الرحيم
و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احيا عند ربهم يرزقون (1)
اگر نبود در شان و عظمت شهداي معظم في سبيل الله جز اين آيه كريمه ، كه با قلم قدرت غيب بر قلب مبارك نوراني سيد رسل - صلي الله عليه و آله و سلم - نگاشته و پس از تنزل مراحلي به ما خاكيان صورت كتبي آن رسيده است ، كافي بود كه قلمهاي ملكوتي و ملكي شكسته شود و قلبهاي ماوراي اصفيا الله از جولان در حول آن فرو بسته شود. ماخاكيان محجوب يا افلاكيان چه دانيم كه اين "ارتزاق عند رب الشهدا" چي است . چه بسامقامي باشد كه خاص مقربان درگاه او جل و علا و وارستگان از خود و ملك هستي باشد.پس مثل من وابسته به علايق و وامانده از حقايق چه گويم و چه نويسم ، كه خاموشي بهترو شكستن قلم اولي است .
بارالها، تو واقفي بر اسرار و غير تو چه داند و چه تواند و چه سان از عهده شكرنعمتهايي كه به ملت عزيز ما عطا فرموده اي به در آيد. ما از عهده شكر شهداي گرانقدر وشهيدان زنده عزيز و اسرا و مفقودين معظم و بازماندگان و وابستگان به آنان و بالجمله ملت بزرگوار نيز نخواهيم برآمد. پس ، تو كه شكور و غفوري به همه آنان از الطاف خفيه خود مرحمتي فرما؛ و دري از معارف الهيه بر روي همگان بگشا؛ و به شهداي گرانقدرمقام هرچه والاتر، و به شهداي زنده (2) اجر شهيد در راه خود و سلامت و عافيت ، و به مفقودين و اسرا صبر و عودت به وطن ، و به بازماندگان شهدا و بستگان سايرين اجر وصبر عنايت فرما؛ و ظهور بقيه الله - ارواحنا لمقدمه الفدا - را نزديك نما. "انك ولي النعمه و المغفره ".
20 مرداد 65 / 5 ذي حجه 1406
روح الله الموسوي الخميني
پانویس :
1- سوره آل عمران ، آيه 169: "آناني را كه در راه خدا كشته شدند مرده مپنداريد، آنها زنده هايي هستند كه نزدپروردگارشان روزي دارند". 2- منظور، جانبازان و معلولان است .
بزرگتر کوچکتر