عنوان : حفظ سنگرهاي اسلامي و كفايت عمل به وظيفه
نوع : نامه
تاریخ شمسی : 29 اسفند 1347
تاریخ قمری : 1 محرم 1389
مخاطب : سعيدي ، سيد محمدرضا
جلد : 2
متن :
بسمه تعالي
به عرض مي رساند، دو طغرا مرقوم محترم كه يكي بي تاريخ بود و مشتمل بر تقاضاي اجازه براي آقاي حسيني و ديگري مورخ 12/11/ بود واصل ، سلامت و سعادت جنابعالي را خواستار است . از اوضاع شكايت نموده بوديد. آنچه مسلم است هر روز روبه وخامت است ، و با وضع خودمان اميدي نيست مگر به توجه غيبي ، ان شاءالله تعالي .لكن ما نبايد در اداي وظايف منتظر نتيجه قطعيه باشيم . اگر در محضر مقدس حق تعالي عامل به وظيفه معرفي شويم ، همين "نتيجه " است . از خداوند تعالي توفيق عمل به وظيفه رابراي كافه مسلمين و خصوص اهل علم خواستار است . مرقوم شده بود: "مي خواستم ازمسجد اعراض كنم "؛ موجب تعجب است ! انسان در پستي كه مشغول خدمت است ، بايدبا هر ناملايمي پايدار باشد. در نظر دارم كه به يكي از آقايان ائمه (1) - در زمان فشار براي تغيير لباس - گفتم : اگر شما را اجبار به تغيير لباس كنند، چه مي كنيد؟ گفتند: "در منزل مي نشينم و بيرون نمي آيم ". گفتم : اگر من را اجبار كنند و امام جماعت باشم ، همان روز بالباس تازه مسجد مي روم . بايد پستها را نگه داشت و در وقت مقتضي با اعراض دسته جمعي طرف را كوبيد. مع الاسف نه آن را داريم و نه اين را. از خداوند تعالي توفيق وسعادت جنابعالي را خواستار است . اميد دعاي خير براي حسن عاقبت دارم .
اجازه را اتكالا به معرفي حضرت آقاي طالقاني و جنابعالي فرستادم . اگر با معظم له ملاقات دست داد، سلام اينجانب را ابلاغ فرماييد. والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته .
غره محرم الحرام 89 - روح الله الموسوي الخميني
پانویس :
بزرگتر