آیت‌اللَّه شیخ عبداللَّه مازندرانی در سال 1219 شمسی (1256 ق) در شهر بارفروش مازندران به دنیا آمد.
مقدمات را در زادگاهش فراگرفت و سپس عازم کربلا شد و از محضر شیخ زین‌العابدین مازندرانی بهره برد.
سپس راهی نجف شد و نزد اساتیدی چون شیخ‌مهدی کاشف الغطا، ملامحمد فاضل ایروانی و میرزا حبیب‌اللَّه رشتی به تحصیل پرداخت.
شیخ‌عبداللَّه مازندرانی پس از فوت میرزا حبیب اللَّه رشتی به عنوان یکی از مراجع تقلید، مورد توجه شیعیان قرار گرفت.
این عالم مجاهد در جریان نهضت مشروطه به همراه آخوند خراسانی و میرزا خلیل، در حوزه نجف، به عنوان یکی از سه رهبر دینی این نهضت عمل می‌کرد و با صدور اعلامیه‌های متعدد، به هدایت مردم می‌پرداخت.
از وی آثاری چون رساله الوقف، شرح شرایع، کتاب التجاره و کتاب الرَّهن و.
.
.
باقی مانده است.
او در روز 22 آبان 1291ش برابر با 4 ذی‌حجّه 1330ق در 72 سالگی رحلت کرد و در صحن شریف علوی در نجف به خاک سپرده شد.