28 ذی القعده
رحلت فقیه عالیقدر "آقاضیاءالدین عراقی"(1361 ق)
آقا ضیاءالدین عراقی از بزرگانِ علمای شیعه، در سال 1278 ق در سلطان آباد اراک به دنیا آمد.
او علوم مقدماتی را در زادگاهش فرا گرفت و سپس در نجف از محضر آقاسیدمحمد فشارکی، میرزا حسین خلیلی، آخوند خراسانی، شیخ الشریعه اصفهانی و علامه یزدی بهره برد.
آقاضیاء، پس از وفات آخوند خراسانی، حوزه درس خارج خود را تشکیل داد.
بسیاری از شاگردان آخوند به مجلس وی جذب شدند.
از این پس، او مرجعیت یافت و به عنوان استاد مسلَّمِ اصول و مجدّد این علم به حساب آمد.
وسعت مشرب وی سبب شد که مجلس درسش پذیرای طلاب فاضلی باشد.
در محضر او، عالمانی چون حضرات آیات میرزاهاشم آملی، شیخ محمدتقی آملی، سیدابوالقاسم خویی، سیدمحمدتقی خوانساری، سیدمحسن حکیم، سیدعبدالهادی شیرازی، سیدعلی یثربی کاشانی، شیخ محمدتقی بروجردی، شیخ عبدالنبی عراقی و.
.
.
پرورش یافتند.
کتاب مقالات الاصول و شرح تبصره علامه از آثار قلمی این شخصیت بزرگ می‌باشد.
وی در ذی‌‌القعده سال 1361 قمری در 83 سالگی در نجف بدرود حیات گفت و در صحن شریف علوی مدفون گردید.