26 شهریور
قتل عام فلسطینیان در اردوگاه هاى صبرا و شتیلا توسط رژیم صهیونیستی
26 شهریور، به لحاظ تقارن آن با سالگرد کشتار دسته جمعی بیش از پنج هزار مسلمان فلسطینی در ارودگاههای صبرا و شتیلا، اهمیت ویژه‌ای‌‌دارد.
روز 26 شهریورماه سال 61، دار و دسته فالانژهای لبنان و نیروهای متجاوز اسرائیل در یک عملیات هماهنگ و برنامه‌ریزی شده، طی‌‌مدت کوتاهی بیش از پنج هزار مسلمان فلسطینی؛ اعم از زن و مرد، پیر و جوان و کودک را قتل عام کردند و در اردوگاههای صبرا و شتیلا حمام‌خون به راه انداختند.
چهارده سال قبل نیز دقیقاً در همان روز شاه حسین اردنی دستور قتل عام فلسطینی‌‌ها را صادر کرد و بنابر گزارشهای‌‌گوناگون 12 تا 15 هزار فلسطینی را به قتل رساند.
کشتار صبرا و شتیلا پس از کشته شدن »بَشیر جُمَیِّل به وقوع پیوست.
صهیونیستها وی را که مورد اعتماد آنان بود، به عنوان رئیس جمهور برلبنان تحمیل نمودند، تا از طریق این مهره دست نشانده خویش، اوضاع لبنان را تحت کنترل قرار دهند، ولی با قتل وی، نقشه‌های شوم‌اسرائیل نقش بر آب گردید و از این رو صهیونیستها به نیروی نظامی توسل جستند.
صهیونیستها از تجاوز خود به لبنان دارای اهداف شومی بودند که علی‌‌رغم تحقّق برخی از آنها، بقیه طرحهایشان با شکست مواجه گردید.
اهداف این تجاوز عبارت بود از:
1 - به قدرت رسانیدن فالانژها در لبنان که از وابستگان به صهیونیستها و امپریالیستهای غربی بوده و بزرگترین مخالفین فلسطینی‌‌ها و مسلمین‌می‌‌باشند.
در همین رابطه ابتدا بشیر جمیل و سپس برادرش امین جمیل حاکمیت را در دست گرفتند.
2 - وابسته کردن لبنان به سیاستهای استعماری صهیونیستی، از طریق تحمیل یک توافقنامه اسارت‌بار که این کشور را به صورت مستعمره‌ای‌‌برای رژیم تل‌آویو درآورد.
این توافقنامه نیز در پی تلاشهای کاخ سفید و جورج شولتز وزیر خارجه آمریکا منعقد گردید.
3 - سرکوبی تمامی کانونهای مقاومت در جنوب لبنان تا رود لیطانی که 40 کیلومتر با مرزهای مشترک فلسطین اشغالی از این سرزمین فاصله‌دارد.
دلیل اصلی این تصمیم جلوگیری از اقدامات چریکی علیه شهرکهای یهودی‌‌نشین بود.
این هدف نیز با تصرف مناطق جنوبی و سپردن‌آن به نیروهای سرگرد یاغی سعد حدّاد و سرکوبی انقلابیون و مهاجرت اجباری و تدریجی مسلمانان تحقق یافت.
4 - بیرون راندن فلسطینی‌‌ها از لبنان.
5 - ایجاد آرامش کامل و مورد دلخواه صهیونیستها در لبنان از دیگر اهداف تجاوزگران؛ بود؛ زیرا آنها از این طریق می‌‌توانستند امنیت
مرزهای‌‌خود را حفظ کرده و لبنان را به بازاری برای فرآورده‌های خود تبدیل نمایند.
این هدف را باید نهایی‌‌ترین خواست صهیونیستها به حساب آوردکه به دلیل ایستادگی و مقاومت نیروهای مسلمان تحقق نیافته است.
البته قتل عام صبرا و شتیلا نخستین جنایت صهیونیستها نسبت به مردم فلسطین نبود، چنانکه آخرین آن نخواهد بود و تا این غدّه سرطانی درقلب جهان اسلام وجود دارد، باید پیوسته منتظر چنین حوادث دردناکی بود، خوشبختانه با به‌پاخاستن ملت رنجدیده فلسطین که به انتفاضه شهرت یافته، فلسطینیان احساس نموده‌اند که باید تنها به نیروی اسلامی خویش متکی باشند تا بتوانند انتقام این شهیدان مظلوم‌خویش را از آن دولت غاصب گرفته و صهیونیستها را به ستوه آورند، باشد تا دیگر کشورهای اسلامی، همچون ملت ما، احساس آنان را کاملاًدرک نموده و با پشتیبانی از انتفاضه حمایت خود را از آن اعلام دارند.