28 ربیع الثانی
درگذشت موسى مبرقع، در شهر مقدس قم( 296 ق)
موسی بن محمد معروف به مبرقع ، فرزند "امام محمد تقی(ع)" در مدینه منوره از بانوی بزرگوار و پاک سرشتی به نام "سمانه مغربیه" دیده به جهان گشود.
ابواحمد موسی مبرقع ،برادر امام هادی (ع) و مادر هر دویشان سمانه مغربیه بود.
وی ، پس از شهادت برادرش امام هادی (ع) در سال 254 قمری در سامرا، مدتی در مدینه اقامت نمود و در سال 256 قمری و به هنگام خلافت "مهتدی عباسی"، به "قم" هجرت کرد.
او نخستین سید رضوی بود که وارد قم شد و چون پیوسته بر روی خود بُرقع (روبند) می‌‌گذاشت، به "مبرقع" شهرت یافت.
موسی مبرقع چون به قم وارد شد، مورد استقبال عرب‌های ساکن قم نگردید و آنان وی را از این شهر بیرون نمودند.
بدین جهت، وی به سوی کاشان رفت و در آن جا، "احمد بن عبدالعزیز بن دُلَف عجلی" (حاکم وقت) از وی استقبال و پذیرایی نمود و به وی جوایز و مرکب هایی بخشید.
هم چنین مقرر کرد که در هر سال، مبلغ یک هزار مثقال طلا و یک اسب زین و رکاب شده به وی بدهند.
عرب‌های قم، که به موقعیت نَسَبی و اجتماعی وی آگاه شدند، از سوء کردار خویش پشیمان شده و به خدمت وی در کاشان رفته و عذرخواهی نمودند و او را به قم دعوت کرده و با استقبال شایانی وی را وارد این شهر نمودند.
موسی مبرقع، که به مجاور شدن تربت عمّه پدرش "حضرت معصومه (س)" خرسند بود، ماندن در قم را پذیرفت و در این شهر ماندنی شد.
وی در قم، دارای موقعیت اجتماعی و دارایی‌‌های فراوان شد و مورد توجه همگان گردید.
از آن پس، سه تن از خواهرانش و "بریهه" دخترش وارد قم شدند و در این شهر اقامت گزیده و در همین جا وفات یافتند و در جوار حضرت معصومه (س) مدفون شدند.
موسی مبرقع، پس از چهل سال زندگی در شهر مقدس قم، سرانجام در شب چهارشنبه، آخرین روز ماه اردیبهشت و دو روز مانده به آخر ربیع‌الثّانی، سال 296 قمری، وفات یافت و دوستداران اهل بیت (ع) را به سوگ و عزا نشانید.
پس از تشییع با شکوه جنازه وی، "عباس بن عمرو غنوی"، حاکم وقت قم بر وی نماز گذارد و در محله "موسویان" وی را به خاک سپردند.
مدفن وی، که در محله موسویان و در جنب "چهل اختران" )واقع در خیابان آذر( قراردارد، مزار شیعیان و محبان اهل بیت (ع) می‌‌باشد.
موسی مبرقع دارای پنج فرزند پسر بود که نام هایشان عبارت است از: حسین، علی، احمد، محمد و جعفر.
موسی مبرقع، جدّ سادات رضوی است.
(1)
1- نک: منتهی الآمال، ج 2، ص 350