10 جمادی الاول
کشته شدن خسرو پرویز به دست پسرش شیرویه (9 ق)
خسرو پرویز فرزند هرمز، فرزند انوشیروان، فرزند قباد ساسانی، بیست و سومین پادشاه سلسله ساسانیان بود، که از سال 591 تا 626 میلادی بر تخت سلطنت ایران تکیه زد و ترکتازی های زیادی نمود.
وی در عصر خویش، جنگ های خونینی با بهرام چوبین و پس از وی، با سپاهیان امپراتوری روم شرقی به راه انداخت.
در عصر وی، پیامبر اکرم(ص) به نبوت برانگیخته شد و پس از هجرت آن حضرت از مکه معظمه به مدینه منوره و تشکیل حکومت اسلامی، نامه ای از سوی پیامبر(ص) برای او ارسال گردید، ولی وی به نامه رسول خدا(ص) جسارت و نامه رسان را با تحقیر برگردانید و همین امر سبب گردید که رسول خدا(ص) وی را نفرین کند.
خسرو پرویز نامه ای به عامل خویش در یمن نوشت و وی را فرمان داد که دو تن از فرماندهان زبده خویش را به حجاز فرستاده و محمد بن عبدالله (ص) را دستگیر نمایند.
حاکم یمن بنا به دستور خسرو پرویز، دو تن از فرماندهان خویش را به مدینه اعزام و فرمان دستگیری پیامبر اکرم(ص) را به آنان صادر کرد.
هنگامی که آن دو بر پیامبر(ص) وارد شدند، پیامبر(ص) به آنان فرمود که دیگر نیازی به این کارها نیست، زیرا در شب گذشته شیرویه فرزند خسرو پرویز پدرش را کشت و خود بر جای وی به تخت سلطنت تکیه زد.
همان طوری که پیامبر(ص) از عالم غیب خبر داده بود، قباد، معروف به شیرویه با هم دستی دولتمردان و فرماندهان عالی رتبه ساسانی، پدرش خسرو پرویز را از سلطنت خلع و در دهم جمادی الاولی سال هفتم و یا نهم قمری، وی را به هلاکت رسانید و به سلطنت بلند مدت وی ( از 591 تا 626 میلادی) خاتمه داد و خود بر تخت سلطنت تکیه زد.
(1)
1- نک: جاهلیت و اسلام (علامه یحیی نوری)، ص 27 و ص 212؛ تاریخ ابن خلدون، ج1، ص 201؛ السیرة النبویة، ج1، ص 48