2- درگذشت دکتر محمود حسابی (1371 ش)
محمود حسابی در سال 1281 شمسی از پدر و مادر تفرشی، در تهران دیده به جهان گشود.
پدرش از سادات و سفیر کبیر ایران در بغداد و سپس شامات بود.
اما به دلیل علاقه به زنی غیر از همسرش، خانواده خویش را در فقر و تنگدستی رها کرد.
محمود حسابی در کودکی همراه با مادرش در بیروت مقیم شد و با وجود فقر شدید تحصیلات خود را ادامه داد.
وی ضمن فراگیری دروس رسمی به مطالعه در گنجینه‌های معارف اسلامی و ادب فارسی پرداخت و دانشمندی صاحب نظر در بسیاری از علوم و فنون زمان خود شد و موفق به اخذ مدارجی چون کارشناسی ادبیات و علوم، مهندسی راه و ساختمان، معدن، برق، زیست‌شناسی، دکترای فیزیک و.
.
.
شد.
به علاوه به زبان‌های عربی، انگلیسی، آلمانی و فرانسه، سانسکریت، لاتین، یونانی، پهلوی، اَوِستا، ترکی و ایتالیایی، روسی نیز آشنا گردید.
وی با بسیاری از دانشمندان زمان خود مانند علامه‌طباطبایی، علامه محمدتقی جعفری، آیت‌الله شهید مطهری، آلبرت انیشتن، برتراند راسل، آندره ژید و.
.
.
ارتباط علمی داشت.
حسابی پایه‌گذار ده‌ها مرکز علمی و فرهنگی در کشور بود که عبارتند از: دانشسرای عالی، اولین ایستگاه هواشناسی، اولین بیمارستان خصوصی ایران، دانشکده فنی و دانشکده علوم دانشگاه تهران، نخستین رصدخانه نوین، مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، انجمن موسیقی ایران و فرهنگستان زبان ایرانی و.
.
.
.
وی همچنین مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران و نیز وزیر فرهنگ در دولت مصدق بود.
وی در سالهای آغازین تکاپوی بشر برای حضور در فضا، بر اساس معاهدات بین‌المللی بخشی از کرات ماه و مریخ را به نام ایران خرید تا در آینده امکان حضور مراکز تحقیقاتی کشورمان در آسمان با محدودیت مواجه نباشد.
وی در صحنه تحقیق و تدریس نیز حضوری جدی داشت.
نام‌های ایرانی، دیدگانی فیزیک، فیزیک حالت جامد، مجموعه معادل‌های فارسی اصطلاحات فیزیک، فرهنگ حسابی و رساله توانایی زبان فارسی بخشی از تألیفات اوست.
در سال 1366 در کنگره 60 سال فیزیک ایران، از خدمات وی به عنوان پدر فیزیک نوین ایران، قدردانی گردید و در سال 1990 به عنوان مرد علمی سال جهان و مرد بین المللی 1991 انتخاب شد.
پروفسور محمود حسابی سرانجام در 12 شهریور 1371 ش هنگام معالجه بیماری قلب در بیمارستان دانشگاه ژنو بدرود حیات گفت.
پیکر وی با حضور بسیاری از شاگردان و دانش‌دوستان بر حَسَب وصیتش در تفرش به خاک سپرده شد.