25 ربیع الاول
غزوه دومة الجندل ( 5 ق)
در "دومة الجندل" که منطقه ای میان سرزمین حجاز، شام و عراق واقع است، گروهی ازمشرکان تجمع کرده وبازرگانان مسلمان وغیرمسلمان راغارت وآزار و اذیت می کردند و علاوه برآن، خطر بالقوه ای برای حکومت اسلامی به حساب آمده و آن را درمعرض تهدید جدی قرارمی دادند.
پیامبر(ص) از توطئه آنان باخبر شد و برای برای خنثی کردن نقشه‌های تهاجمی آنان و کوتاه کردن دست ستمگران و مردم آزاران و هم چنین برای کوتاه کردن سیطره عوامل روم در منطقه عربستان، تصمیم به حرکت جهادی گرفت.
آن حضرت، پنج روز مانده به پایان ماه ربیع الاوّل سال پنجم قمری، به همراه هزار رزمنده مسلمان از مدینه خارج شد و به سوی دومة الجندل حرکت نمود و "سباع بن عرفطه غفاری" را جانشین خود در مدینه نمود.
آن حضرت دستور داد که شب‌ها، راه پیمایی نموده و روزها پنهان بمانند، تا دشمن از حرکت آنان باخبر نگردد.
پیامبر(ص) در این حرکت جهادی از راهنمایی مردی از طایفه "بنی عُذره" که در کار خود بسیار زبردست و توانا بود، بهره جست.
پس از چندین شب راه پیمایی، به نزدیکی دومة الجندل رسیدند و در آغاز به گله‌های شتر و گوسفند آنان برخورد کرده و آن‌ها را به غنیمت گرفتند.
از اهالی آن منطقه، هرکسی سپاه اسلام را می‌‌دید می‌‌گریخت و خبر هجوم مسلمانان را به اهالی دومة الجندل می‌‌داد.
ساکنان این محل، با شنیدن هجوم مسلمانان، یکباره از شهر بیرون رفته و در اطراف و اکناف آن پراکنده شدند.
هنگامی که پیامبر(ص) و مسلمانان مبارز وارد دومة الجندل شدند، آن را خالی از سکنه یافتند.
پیامبر(ص) چند روز در آن جا ماند و دسته هایی از رزمندگان را به اطراف فرستاد تا به دشمنان دسترسی پیدا کنند.
ولی سپاه اسلام، به هیچ نیرویی از دشمن دست نیافت، مگر مردی از آنان را که باز مانده بود.
از وی پرسیدند: اهالی دومة الجندل کجا رفتند؟ پاسخ داد: آنان با شنیدن هجوم شما به این مکان، به طور گروهی از اینجا گریختند تا از آسیب‌های شما در امان باشند.
پیامبر(ص) به این مرد بازمانده، دین اسلام را عرضه کرد و او مسلمان شد.
بدین ترتیب، بدون این که هیچ درگیری میان طرفین واقع شود، سپاه اسلام در بیستم ربیع الثانی به مدینه باز گشت.
(1)
1- المغازی، ج 1، ص 402؛ الحاوی الکبیر، ج 14، ص 39؛ المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج 3، ص 215؛ تاریخ الطّبری، ج2، ص 564