15 جمادی الثانی
آغاز خلافت سلیمان بن عبدالملک (96 ق)
سلیمان بن عبدالملک بن مروان بن حکم اموی، که مادر وی و برادرش ولید، ولادة بن عباس عبسی بود، پس از مرگ برادرش ولید، به عنوان هفتمین خلیه اموی به مقام خلافت اسلامی نایل آمد.
وی به هنگام مرگ ولید، در رمله به سر می برد و ولی عهد خلافت اسلامی از جانب پدر خویش بود.
گرچه ولید بن عبدالملک تلاش فراوانی به عمل آورد تا وی را از ولایت عهدی معزول و فرزند خود را به جای وی به این مقام منصوب کند، ولیکن شرایط و مقتضیات لازم برای او فراهم نگردید و به محض مرگ ولید، أعیان و اشراف حکومت از دمشق به سوی رمله رفتند تا با سلیمان بیعت کنند.
ولی سلیمان بن عبدالملک نیز از رمله به سوی دمشق حرکت کرد و در بیت المقدس به هم رسیدند و در آن جا با وی بیعت کرده و به عنوان خلیفه مسلمانان بر وی سلام دادند.
سلیمان بن عبدالملک پس از نایل شدن به خلافت اسلامی به دمشق رفت و دستگاه خلافت را تحویل گرفت و به هواداران خویش بخشش های زیادی نمود و نسبت به کسانی که برادرش ولید را در خلع سلیمان از ولایت عهدی تحریک و تشویق می نمودند، تضییقاتی قائل شد و فشارهای گوناگونی بر آنان وارد کرد.
از جمله قتیبة بن مسلم را از حکومت عراق معزول و به جای او، یزید بن مهلب را به حکومت عراق و خراسان منصوب کرد.
هم چنین وی پس از مرگ برادرش ولید بن عبدالملک، ساخت مسجد جامع اموی را تکمیل نمود.
(1)
1- البدایة و النهایة (ابن کثیر)، ج9، ص 188