پس از کشتار خونین 13 آبان، محمدرضا پهلوی رسماً اعلام کرد «صدای انقلاب ملت ایران» را شنیده است و در واقع اعتراف کرد توان مقاومت در برابر انقلاب اسلامی را ندارد.
بنابراین چند تن از مهره‌های معتمد خود را به ریاست سیدجلال‌الدین تهرانی، مأمور تشکیل شورای سلطنت کرد تا از کشور بگریزد.
این شورا وظیفه داشت مقدمات انتقال قدرت را از شاه به فرزندش فراهم کند و ملت مسلمان ایران را به ادامه حیات رژیم ستمشاهی، متقاعد سازد.
اما مردم آگاه ایران، با تجمع در خیابان‌ها، ضمن مخالفت با این اقدام، حمایت خود را از حضرت امام(ره) اعلام کردند.
امام(ره) همان روز در پاریس اعلام نمودند که به زودی یک دولت جدید انقلابی تشکیل خواهند داد.
پس از انتشار این خبر، تهرانی، برای دیدار با امام(ره)، راهی فرانسه شد.
امام(ره) دو شرط برای پذیرفتن وی معین کردند: «استعفا از ریاست شورای سلطنت» و «اعلامِ غیرقانونی بودن این شورا از جانب وی».
تهرانی، در اول بهمن از سمت خود استعفا داد.
با استعفای او این شورا پس از یک هفته فروپاشید و آخرین امیدها برای حفظ سلطنت از هم گسست.