28 آبان
عزل "امیرکبیر" (1230 ش)
با مرگ محمدشاه قاجار، میرزا محمدتقی خان فراهانی معروف به امیرکبیر، تلاش زیادی برای به سلطنت رساندن ناصرالدین شاه به عمل آورد و در نهایت با تدبیر او، کار سلطنت، سامان یافت.
با آغاز پادشاهی ناصرالدین شاه، امیرکبیر نیز به صدارت عظمی دست یافت.
شاه به دلیل اعتماد بسیاری که به وی داشت، خواهرش را به همسری امیرکبیر درآورد.
(تصویر؛ نمونه دستخط امیرکبیر خطاب به ناصرالدین‌شاه)
استقلال نظر و خدمات عمومی و به طور کلی، سیاست داخلی و خارجی امیرکبیر که در جهت منافع و مصالح کشور بود، در محیط دربار و اجتماع رجال و شاهزادگان و وابستگان و حقوق بگیران بیگانه، قابل قبول و مورد پسند نبود.
این افرادِ بانفوذ و قدرتمند که از اقدامات امیرکبیر رنجیده بودند، برای متوقف کردن امیرکبیر دست به هر کاری زدند.
کم‌کم ناصرالدین شاه که هنوز 20 سال هم نداشت به امیر سوءظن پیدا نمود و او را در 28 آبان 1230 ش (20 محرم 1268ق) از صدارت عزل نمود.
پس از مدتی فرمان قتل امیرکبیر نیز صادر شد و سرانجام امیر را در 20 دی‌ماه 1230 ش (18 ربیع‌الاول 1268 ق، 10 ژانویه 1852 م) در حمام فین کاشان به قتل رساندند.