15 اردیبهشت
روز بزرگداشت شیخ صدوق
ابوجعفر محمد بن علی بن بابْوِیه معروف به شیخ صدوق در حدود سال 306ق در قم به دنیا آمد.
پیش از آن، حضرت صاحب‌الزمان(عج) بشارت تولد او را به پدرش داده بود.
محمد در کودکی فراگیری دانش دینی را آغاز کرد و در محضر پدر و دیگر استادان رشد یافت.
سپس برای درک محدثان بزرگ آن دوران، سفرهای علمی خود را آغاز کرد و از محضر بیش از 200 تن از دانشمندان حدیث‌شناس بهره برد.
در حلقه درسی این فقیه سترگ، عالمان نامداری چون شیخ مفید، حسن بن محمد قمی، سید مرتضی علم الهدی(برادر سید رضی)، هارون بن موسی تلعکبری و حسین بن عبیداللَّه غضائری بهره بردند.
(تصویر مزار ابن بابویه در شهرری)
کتاب عظیم "من لایحضر الفقیه" در 4 جلد به عنوان یکی از کتب اربعه شیعه، شامل شش هزار حدیث و بر اساس موضوعات مختلف فقهی و نیز کتاب "مدینه العلم" در 10 جلد (که مفقود شده است)، امالی، خِصال، عیون اخبار الرّضا(ع) و عِلَلُ الشرایع از جمله 300 اثر ارزشمند این عالم کم‌نظیر می‌باشند.
شیخ صدوق در اواخر عمر به درخواست شیعیان ری، ساکن آن دیار شد و سرانجام در سال 381 ق در 75 سالگی درگذشت و در مکانی که به نام او مشهور است به خاک سپرده شد.