15 جمادی الثانی
مرگ ولید بن عبدالملک اموی (96 ق)
ابو عباس، ولید بن عبدالملک بن مروان بن حکم اموی، که نام مادر او و برادرش سلیمان بن عبدالملک، ولادة بنت عباس عبسی بود، پس از مرگ پدرش عبدالملک بن مروان، به عنوان ششمین خلیفه اموی بر سریر خلافت استقرار یافت و قریب به ده سال حکومت کرد.
وی در ایجاد و توسعه بناهای مذهبی بسیار کوشا بود و آثار ارزشمندی از خود به جای گذاشت.
ساخت مسجد اموی شام، گنبد بزرگ مسجدالاقصی و تجدید بنا و توسعه مسجدالنبی(ص) از آثار به جای مانده عصر او می باشند.
پدرش عبدالملک بن مروان، پیش از مرگ خود، وصیت کرد که پس از او، پسرش ولید و پس از ولید، پسر دیگرش سلیمان بن عبدالملک به مقام خلافت نایل آیند.
اما هنگامی که ولید بن عبدالملک به خلافت رسید و پایه های قدرت خود را مستحکم نمود، با وسوسه های حجاج بن یوسف ثقفی و قتیبة بن مسلم، که از عاملان و فرماندهان ارشد دستگاه خلافت او بودند، تلاش نمود پسر خویش عبدالعزیز بن ولید را به جای برادر خود سلیمان بن عبدالملک، ولی عهد نماید و در این راه کوشش بسیار نمود.
ولیکن این امر برای او محقق نگردید و عاقبت الامر در نیمه جمادی الآخر سال 96 قمری و در 43 سالگی و یا 47 سالگی، در دمشق وفات یافت و در بخش بیرونی باب الصغیر و به قولی در گورستان "فرادیس" به خاک سپرده شد.
گفته شد که وی دارای نوزده پسر، چند دختر و چندین همسر و امّ ولد بود.
(1)
1- نک: تاریخ الطبری، ج5، ص 265؛ المحبر (محمد بن حبیب بغدادی)، ص 25؛ التنبیه و الاشراف (مسعودی)، ص 274؛ البدایة و النهایة (ابن کثیر)، ج9، ص 187