سال 88،روز ششم دیماه، فتنهگران وابسته به اجانب در ادامه تحرکات و آشوب های خیابانی، روز عاشورا را فرصتی برای عقدهگشائی علیه فرهنگ متعالی عاشورائی یافتند.
آنها پایکوبان و با سر و وضعی نامناسب، با حضور در چند خیابان تهران ضمن اسائه ادب به شعائر اسلامی و حضرت اباعبدالله الحسین(ع) به فتنهانگیزی و آشوب پرداختند و به سوگواری و نماز جماعت تعدادی از هیئات و دستهجات حسینی در خیابانهای مرکزی تهران متعرض شدند و گروهی از نمازگزاران را در میدان جمهوری اسلامی ضرب و شتم کردند.
ظهر هنگام که خبر این تحرکات در تهران منتشر شد، بسیاری از مردم حاضر در دستهجات، خود را به خیابان انقلاب رساندند و آشوبگران راه گریز در پیش گرفتند.
انتشار اخبار مربوط به ابعاد حادثه و جسارت فتنهگران سبز، منافقان و بهائیان آشوبگر به پرچمها و نمادهای عاشورائی، موجی وسیع از انزجار و نفرت را در میان مردم کشور پدید آورد.
در نهم دیماه قیامی وسیع در خیابانهای تهران و اقصینقاط کشور شکل گرفت که در قالب راهپیمائی پرشور، خشم مردم انقلابی کشورمان را از آشوبگران دین ستیز آشکار میساخت.
این راهپیمائی وسیع که تنها در تهران، شمار حاضران آن بیش از سه میلیون نفر تخمین زده میشد برای همیشه طومار طرحهای خیابانی فتنهگران را درهم پیچید، به گونهای که رسانههای بیگانه و تحلیلگران غربی نیز نتوانستند حیرت و شگفتی خود را از حرکت انقلابی مردم ایران پنهان کنند.
مقام معظم رهبری این حرکت پرشور را نشانه بصیرت و هوشمندی مردم آگاه و انقلابی ایران اسلامی عنوان فرمودند.