25 ذی القعده
حرکت پیامبر(ص) از مدینه برای حجه الوداع (10 ق)
پیامبر اکرم(ص) از آغاز ذی قعده سال دهم قمری به تمام مناطق مسلمان نشین و طوائف و قبائل مسلمان عربستان خبر داد که وی در این ماه به مکه معظمه خواهد رفت و مراسم عمره و حج را به جای خواهد آورد و هر کسی مایل است، وی را همراهی کند، زاد و توشه خویش برگیرد و به سوی مکه معظمه حرکت نماید.
امام علی بن ابی طالب(ع) که در این ایام، از سوی پیامبر اکرم(ص) در سرزمین "یمن" به سر می برد و علاوه بر دعوت و تبلیغ اسلامی، با دشمنان اسلام در آن دیار مبارزه می کرد، پیکی به وی از سوی پیامبر(ص) رسید، که او نیز به سوی مکه معظمه حرکت نماید.
امام علی بن ابی طالب(ع) به محض دریافت نامه پیامبر(ص) به همراه یاران خویش عازم مکه شد.
پیامبر خدا(ص) پس از فراهم آوری تدارکات سفر و امکانات لازم، به همراه دختر گرامی اش حضرت فاطمه زهرا(س) و تمامی همسران خود، در 25 ذی قعده و به قولی در 26 این ماه، از مدینه خارج شد.
در این سفر روحانی و به یاد ماندنی، در حدود یکصد و چهار هزار و یا یکصد و بیست و چهار هزار نفر از مسلمانان شرکت نمودند.
حضرت علی(ع) نیز که به همراه یاران خویش به سوی مکه عازم شده بود، یکی از یارانش را جانشین خویش در سپاه تحت فرمانش گذاشت و زودتر از آنان، به سوی مکه حرکت کرد.
بدین جهت، چند روز زودتر از یارانش به پیامبر(ص) ملحق شد.
حضرت علی(ع) در نزدیکی های شهر مکه معظمه، به پیامبر(ص) و سایر مسلمانان رسید و پیامبر(ص) با دیدن وی بسیار خرسند و خوشحال شد.
(1)
این سفر، چون آخرین سفر رسول خدا(ص) به مکه معظمه، جهت انجام مراسم حج بود، به "حجه الوداع" شهرت یافت.
گفتنی است، که پیامبر اکرم(ص) در بازگشت از همین سفر زیارتی، در مکانی به نام "غدیر" حضرت علی(ع) را به عنوان جانشین خویش معرفی کرد [این واقعه در 18 ذی حجه خواهد آمد].
1- نک: کشف الیقین [علامه حلی]، ص 238؛ تاریخ الطبری، ج2، ص 401؛ تاریخ ابن خلدون، ج1، ص 452؛ فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام(ص) [جعفر سبحانی]، ص 503؛ وقایع الأیام [شیخ عباس قمی]، ص 102