فرمان امام(ره) برای شکستن حکومت نظامی(1357ش)
در آخرین ساعات عمر طاغوت، ژنرالهای شاه برای کنترل اوضاع، تصمیم گرفتند تا مدت حکومت نظامی را در تهران افزایش دهند و ضمن جلوگیری از اجتماع مردم، برای دستگیری و قتل حضرت امام(ره) و افراد مؤثر انقلاب اقدام کنند.
اما حضرت امام(ره)، با تیزبینی و موقعیتشناسی از مردم خواستند که مقررات حکومت نظامی را نادیده بگیرند.
مردم وقتی از فرمان امام(ره) مطلع شدند به خیابانها ریختند.
همزمان سپهبد رحیمی فرماندار نظامی تهران، در تدارک یک کودتا علیه انقلاب بود.
وی با ارائه فهرستی چند صدنفره از یاران امام(ره) به مأمورانش دستور داد حضرت امام(ره) و کلیه رهبران نهضت را دستگیر و به یکی از جزایر خلیج فارس منتقل نمایند و سپس با بمباران تهران، انقلاب را در آستانه پیروزی ناکام کنند.
اما حضور گسترده مردم در صحنه و سنگربندی خیابانها، عملا حرکت تانکها و نیروهای نظامی به محل استقرار امام(ره) را ناممکن ساخت.