در سال 1357 طی روزهای 19 و 20 آذر که مصادف با تاسوعا و عاشورا بود، مردم ایران با حضور گسترده خود، مراسم عزاداری حضرت اباعبداللَّه(ع) را به تظاهراتی تاریخی علیه طاغوت تبدیل کردند.
در روز تاسوعا در تهران، حدود چهارمیلیون نفر، در این راهپیمایی تاریخی شرکت کرده و ضمن عزاداری، انزجار خود را از رژیم پهلوی اعلام کردند.
این راهپیمایی همزمان در شهرستان‌ها نیز صورت گرفت.
فردای آن روز، راهپیمایی باشکوه عاشورا در تهران و شهرستان‌ها برگزار شد.
در تهران خیل عظیم سوگواران در خیابان آزادی و میدان آزادی اجتماع کردند.
پس از عزاداری و سردادن شعارهای کوبنده علیه رژیم طاغوت، قطعنامه‌ای 17 ماده‌ای قرائت شد که طی مفاد آن، سقوط رژیم پهلوی، برقراری حکومت عدل اسلامی، رهبری حضرت امام خمینی(ره)، آزادی واقعی، اجرای عدالت اجتماعی و تامین حقوق مردم مورد تاکید قرار گرفت.
اخبار این راهپیمایی در جهان انعکاس وسیعی یافت و جهانیان دریافتند مردم ایران برای انهدام رژیم سلطنتی و برقراری حکومتی اسلامی از پای نخواهند نشست.