15 رجب المرجب
هلاکت معاویه بن ابی سفیان(60 ق)
معاویه بن ابی سفیان (صخر) بن حرب بن امیه، بیست و شش و یا بیست و دو سال پیش از هجرت نبوی، در مکه معظمه و در خانه پدرش ابوسفیان و یا خانه عتبه بن ربیعه، از زنی انتقام جو و عقده گشا به نام "هند بنت عتبه"، معروف به هند جگرخوار زاییده شد.
خانواده ابوسفیان، در دشمنی با پیامبر(ص) و انکار دین مبین اسلام و راه اندازی جنگ های گوناگون بر ضد مسلمانان و ایجاد فتنه و فساد و کشتار، معروف می باشند.
به ویژه کردار زشت هند، مادر معاویه در مثله کردن بدن غرقه به خون حضرت حمزه سیدالشهدا(ع) و بیرون آوردن جگر وی و خوردن آن، بیش از همه، آنان را رسوا و در نزد همگان بی مقدار نمود.
به هر روی، معاویه در زمان عمر بن خطاب به حکومت شام دست یافت و در عصر عثمان بن عفان بر اقتدار خویش افزود و پس از کشته شدن عثمان و انتخاب حضرت علی(ع) به خلافت اسلامی، از پیروی خلیفه منتخب مسلمانان سرباز زد و پرچم مخالفت برگرفت و با تمام توان خویش، به مبارزه برخاست و جنگ بزرگ صفین را پی ریزی کرد و پس از شهادت حضرت علی(ع)، با خلافت مقبول امام حسن(ع) نیز به مبارزه همه جانبه پرداخت و سرانجام آن حضرت را با صلح تحمیلی از قدرت کنار زد و یکه تاز میدان شد و از آن زمان، به مدت بیست سال، خلافت مسلمانان را بر عهده داشت.
در این مدت، جنایات فراوانی مرتکب گردید و قتل و کشتار زیادی به عمل آورد.
سرانجام در 86 و یا 82 سالگی در دمشق وفات یافت و در همین شهر، دفن گردید.
مورخان، تاریخ وفاتش را ماه رجب سال 60 قمری می دانند ولیکن در روز وفاتش اختلاف دارند.
برخی چهارم، برخی پانزدهم و برخی بیست و دوم این ماه را روز وفاتش می دانند.
ولیکن روز پانزدهم رجب، به روز وفات وی معروف شده است.
(1)
1- وقایع الایام (شیخ عباس قمی)، ص 309؛ تاریخ خلیفه بن خیاط (عصفری)، ص 171؛ الثقات (ابن حبان)، ج2، ص 305