5 آذر
مرگ "محمدعلی فروغی"(1321ش)
محمدعلی فروغی در سال 1254 شمسی به دنیا آمد و پس از مرگ پدر به "ذکاءالملک" ملقب گردید.
جد اعلای او از یهودیان بغداد بود که در اصفهان به تجارت مشغول بود و در دوره ناصرالدین‌شاه به دربار پیوست.
پدر فروغی محمد حسن ذکاءالملک، سیاستمداری اهل ادب و تحت تأثیر میرزا ملکم خان بود.
محمدعلی فروغی فراماسونر، سیاستمدار و معتمد و مجری سیاست‌های استعمار پیر در ایران بود.
احمدشاه قاجار به تشویق وی استعفا داد و قدرت را به رضاخان واگذار کرد.
فروغی در مراسم تاج‌گذاری رضاخان او را پادشاه کیانی و از نسل پادشاهان ایران باستان نامید! اما اندکی بعد خودش نیز از ستمگری این قزاق، آسیب فراوان دید و مدتی خانه‌نشین شد.
با این حال 16 سال بعد نیز برای انتقال سلطنت به محمدرضا پهلوی کوشید.
وی در چندین دوره مجلس به نمایندگی برگزیده شد.
او پنج بار وزیر خارجه، چهاربار وزیر دارایی، سه بار وزیر دادگستری، چهار بار وزیر جنگ، یک بار وزیر اقتصاد، یک بار کفیل نخست وزیری، یک بار رییس مجلس و سه بار نخست وزیر شد.
وی مشاور اصلی رضاخان در برنامه‌های ضداسلامی بود.
فروغی سرانجام در 5 آذر 1321 ش، در 67 سالگی، هنگامی که وزیر دربار بود، بر اثر سکته قلبی درگذشت.
(تصویر؛ محمدرضا پهلوی و محمد علی فروغی)
از وی آثاری چون تصحیح کلیات سعدی، تصحیح شاه‌نامه فردوسی و سیرحکمت در اروپا باقی است.
تصحیح شاه‌نامه وی مورد انتقاد شدید ملک‌الشعرای بهار واقع شد.
بهار معتقد بود فروغی شاه‌نامه را به نفع سلطنت پهلوی سانسور و تحریف کرده است.
محققان هدف فروغی از نگارش "سیر حکمت در اروپا" را نیز انتقال فکر غربی به محافل علمی ایران دانسته‌اند.