21 اکتبر
در گذشت علی عزت بگوویچ (2003م)
علی عزت بگوویچ رئیس‌جمهور سابق بوسنی هرزگوین در هفتم اوت 1925م در یکی از مناطق بوسنی به نام بوس‌سمک متولد گردید.
(تصویر؛ بگویچ)
وی پس از فراغت از تحصیل، با «جمعیت علمای هدایت» که در بوسنی تأسیس شده بود، همکاری نمود.
این جمعیت در بیداری مسلمانانِ یوگسلاوی بعد از جنگ جهانی دوم سهم بسزایی داشت.
بگوویچ در 21 سالگی به علت فعالیت‌های اسلامی به زندان محکوم شد و سه سال در زندان ماند.
پس از آزادی، فعالیت خود را گسترش داد و در عین حال به تحصیل ادامه داد.
در سال 1956م در رشته حقوق دانشگاه سارایوو، فارغ‌التحصیل گردید و به عنوان یک وکیل و سیاست‌مدار به گسترش فعالیت‌های خود پرداخت.
در سال 1983م بار دیگر دستگیر و به 14 سال زندان محکوم شد.
در سال 1989م آزاد گردید و «حزب اسلامی اقدام دموکراتیک» را بنیان نهاد.
پس از فروپاشی فدراسیون یوگسلاوی در سال 1990م به ریاست جمهوری بوسنی هرزگوین، انتخاب شد.
اما 6 ماه بعد آشوب، مناطق یوگسلاوی سابق را فرا گرفت.
مردم کرواسی، خواهان استقلال از صربستان شدند.
بگوویچ نیز در پی این تحولات، رفراندومی برای تمایل یا عدم تمایل مردم مسلمان بوسنی به استقلال برگزار کرد که در نتیجه آن، مسلمانان بوسنی، خواهان استقلال شدند.
سرانجام در ماه مارس 1992، استقلال جمهوری بوسنی هرزگوین اعلام شد.
این امر موجب نگرانی صرب‌ها گردید، اما بگوویچ که به تمامیت ارضی کشورش علاقه‌مند بود.
به اقلیت‌های صرب و کروات قول داد حقوق آنان را محترم بشمارد.
اما رهبران صرب‌های بوسنی که خواهان تسلط صربستان بر بوسنی بودند، یک شورش قومی را با حمایت آشکار صربستان آغاز کردند.
این وضعیت چهار سال طول کشید.
در این مدت، خانه‌های مسلمانان آتش زده شد، اموال آنها به یغما رفت و موجی از ترور، تجاوز، خون‌ریزی و قتل عام، بوسنی را در برگرفت.
بگوویچ ضمن حمایت از مبارزات مردمی، فعالیت دیپلماتیک در عرصه جهانی را برای حمایت از مردم کشورش گسترش داد.
این تلاش‌ها، به امضای «صلح دِیتون» در اواخر سال 1995م در آمریکا منجر شد.
با این پیمان، مناطق بسیاری از کنترل مسلمانان خارج شد و نارضایتی مردم و رهبران مسلمان بوسنی را برانگیخت.
اما به اعتقاد بگوویچ، این پیمان، از تداوم جنگ و نسل‌کشی هزاران مسلمان دیگر، بهتر بود.
برپایه این قرارداد، مقرر شد، مقام ریاست جمهوری به صورت دوره‌ای و به ترتیب میان مسلمانان، صرب‌ها و کروات‌ها گردش کند.
بدین‌سان در اولین دوره ریاست جمهوری در سال 1996م بگوویچ به مقام ریاست جمهوری نائل آمد.
وی در نیمه سال 2000م در اعتراض به تضعیف مسلمانان و برجسته کردن نقش صرب‌ها در مجامع جهانی، استعفا داد.
بگوویچ به عنوان یک محقق، آثاری از خود بر جای گذاشت که مشکلات رنسانس اسلامی، بیانیه اسلامی، فرار من از آزادی و اسلام میان شرق و غرب، از آن جمله است.
وی در 21 اکتبر سال 2003م در سن 78 سالگی درگذشت.