31 شهریور
اجلاس مراکش و تاسیس سازمان کنفرانس اسلامی (1348 ش)
در سی‌ام مرداد 1348ش، اشغالگران صهیونیست، مسجدالاقصی را آتش زدند.
این جنایت، بازتاب خروشانی در جهان اسلام به وجود آورد.
در پی خروش امت اسلامی، حاکمان کشورهای اسلامی در مراکش گردهم آمدند تا تدابیری برای این امر بیندیشند.
در این اجلاس آنان به دو طیف تقسیم شدند؛ طیف سازشکار مانند شاه ایران و شاه مراکش، معتقد به اقدام‌ات دیپلماتیک بودند و گروهی مانند رؤسای جمهور مصر و سوریه، به جنگ با رژیم صهیونیستی اصرار می‌کر‌دند.
نخستین سخنران جلسه، محمد رضا پهلوی بود.
به پیشنهاد وی، حسن پادشاه مراکش، به ریاست اجلاس انتخاب گردید.
با تلاش این دو، طیف سازکاران، توانستند جمال عبدالناصر و حافظ اسد را منزوی سازند و عملا با دفع‌الوقت، موج خروشان امت اسلامی را متوقف ساختند.
با این وصف، این اجلاس، مقدمه تشکیل یک سازمان بین‌المللی در میان کشورهای اسلامی شد.
بر اساس منشور این سازمان، افزایش همبستگی اسلامی، مبارزه با تبعیض‌نژادی و استعمار، حمایت از نهضت‌‌های اسلامی و حمایت از مجاهدین فلسطینی از جمله اهداف سازمان کنفرانس اسلامی است.
کنفرانس سران، کنفرانس وزیران امور خارجه و دبیرخانه، سه رکن اصلی این سازمان است و طبق مصوّبه اجلاس سوم، قرار شد که کنفرانس سران کشورهای اسلامی هر سه سال یک بار تشکیل شود.
تا سال 2002م، مجموعاً 57 کشور اسلامی به عضویت این سازمان درآمده‌اند.
کنفرانس سران در سال 1376 در ایران برگزار گردید و برای مدت سه سال، رئیس جمهور وقت ایران به ریاست این سازمان برگزیده شد.