پس از کودتای 28 مرداد 1332، آمریکا و انگلیس توانستند بر نفت ایران سیطره یابند.
سپهبد زاهدی، عامل کودتا و نخست وزیر وقت کوشید با تامین نظر دول استعماری، حکومت خود و سلطنت شاه را مستحکم سازد.
وی با زیر پا گذاشتن آرمان‌های نهضت ملی شدن صنعت نفت، قرارداد نفت ایران و کُنسرسیوم بین‌المللی نفت شامل 51 ماده و دو ضمیمه مربوط به غرامت شرکت نفت انگلیس و مالیات بردرآمد، را با ماموریت علی امینی و سهام‌السلطنه بیات به امضا رساند.
این قرارداد در 29 مهر 1333 ش با 113 رأی موافق از 120 رأی مأخوذه در مجلس دوره هجدهم تصویب شد و دوره سلطه کنسرسیوم بر نفت ایران آغاز گردید.
در این میان اعتراض و مخالفت مردم و بزرگانی همچون آیت‌الله کاشانی راه به جایی نبرد و بیگانگان، سال‌ها به چپاول منابع عظیم خدادادی این مرز و بوم ادامه دادند.