ص 125 (در سال 36-هجرى وقتى شنید که بنى امیّه با تهمت هاى فراوان آن حضرت را در خون عثمان شریک مى پندارند، فرمود) آیا شناختى که بنى امیّه از روحیّات من دارند آنان را از عیب جویى بر من باز نمى دارد و آیا سوابق مبارزات من، نادان را بر سر جاى خود نمى شناسند که به من تهمت نزنند آنچه خدا آنان را بدان پند داد از بیان من رساتر است. من مارقین (از دین خارج شدگان) را با حجّت و برهان مغلوب مى کنم و دشمن ناکثین «پیمان شکنان» و تردید دارندگان در اسلام مى باشم، شبهات را باید در پرتو کتاب خدا، قرآن، شناخت و بندگان خدا به آنچه در دل دارند پاداش داده مى شوند.