احکام شرعی - احکام نماز/ - احکام مسجد - تطابق با فتوای آیت الله العظمی بهجت

900 - نجس کردن زمین و سقف و بام و ( ظاهر و باطن مسجد...) طرف داخل دیوار مسجد حرام است . وهر کس بفهمد که نجس شده است ، باید فورا نجاست آن را برطرف کند. و احتیاط واجب آن است که طرف بیرون دیوار مسجد را هم نجس نکنند. و اگر نجس شود، نجاستش را برطرف نمایند، مگر آنکه واقف آن را جزو مسجد قرارنداده باشد.

901 - اگر نتواند مسجد را تطهیر نماید، یا کمک لازم داشته باشد و پیدا نکند،تطهیر مسجد بر او واجب نیست . ولی اگر بی احترامی به مسجد باشد، بنابر احتیاطواجب باید به کسی که می تواند تطهیر کند اطلاع دهد. ( اين مسأله در رساله آيةالله بهجت ذكر نشده است .)

902 - اگر جایی از مسجد نجس شود که تطهیر آن بدون کندن یا خراب کردن ممکن نیست ، باید آنجا را بکنند، یا اگر خرابی زیاد لازم نمی آید، خراب نمایند. و هزینه پرکردن چاله و تعمیر خرابی بر کسی است که مسجد را نجس کرده است و براشخاصی که برای تطهیر مسجد جایی از آن را کندند یا قسمتی از آن را خراب نمودند،پر کردن جایی که کنده اند و ساختن جایی که خراب کرده اند، واجب نیست . ولی اگر آن کس که نجس کرده بکند یا خراب کند، در صورت امکان باید پر کند و تعمیر نماید.( اين مسأله در رساله آيةالله بهجت ذكر نشده است .)

903 - اگر مسجدی را غصب کنند و به جای آن خانه و مانند آن بسازند که دیگربه آن مسجد نگویند، باز هم بنابر احتیاط واجب ، نجس کردن آن حرام و تطهیر آن واجب است . ( اين مسأله در رساله آيةالله بهجت ذكر نشده است .)

904 - نجس کردن حرم امامان علیهم السلام ، حرام است . و اگر یکی از آنها نجس شود، چنانچه نجس ماندن آن بی احترامی باشد، تطهیر آن واجب است . بلکه احتیاط واجب آن است که اگر بی احترامی هم نباشد، آن را تطهیر کنند.

905 - اگر حصیر مسجد نجس شود، بنابر احتیاط واجب باید آن راآب بکشند. ولی چنانچه به واسطه آب کشیدن خراب می شود و بریدن جای نجس بهتراست ، باید آن را ببرند. و اگر کسی که نجس کرده ببرد، باید خودش اصلاح کند. ( اين مسأله در رساله آيةالله بهجت ذكر نشده است .)

906 - بردن عین نجس مانند خون در مسجد اگر بی احترامی به مسجد باشد حرام است . و همچنین بردن چیزی که نجس شده در صورتی که بی احترامی به مسجد باشد حرام است . ( اين مسأله در رساله آيةالله بهجت ذكر نشده است .)

907 - اگر مسجد را برای روضه خوانی چادر بزنند و فرش کنند و سیاهی بکوبند واسباب چای در آن ببرند، در صورتی که این کارها به مسجد ضرر نرساند و مانع نمازخواندن نشود، اشکال ندارد.

908 - بنابر احتیاط واجب مسجد را به طلا نباید زینت نمایند. و همچنین نباید صورت ( چيزي را نقاشي كند و بكشد، مخصوصا چيزهايي كه مثل انسان و حيوان روح دارد كه در غير مسجد هم اشكال دارد.) چیزهایی که مثل انسان و حیوان روح دارد در مسجد نقش کنند، و نقاشی چیزهایی که روح ندارد مثل گل و بوته ، مکروه است .

909 - اگر مسجد خراب هم شود، نمی توانند آن را بفروشند یا داخل ملک و جاده نمایند.

910 - فروختن در و پنجره و چیزهایی دیگر مسجد حرام است ، و اگر مسجد خراب شود، باید اینها را صرف تعمیر همان مسجد کنند، و چنانچه به درد آن مسجد نخوردباید در مسجد دیگر مصرف شود. ولی اگر به درد مسجدهای دیگر هم نخورد می توانندآن را بفروشند و پول آن را اگر ممکن است صرف تعمیر همان مسجد و گرنه صرف تعمیرمسجد دیگر نمایند.

911 - ساختن مسجد و تعمیر مسجدی که نزدیک به خرابی می باشد مستحب است . و اگرمسجد طوری خراب شود که تعمیر آن ممکن نباشد، می توانند آن را خراب کنند و دوباره بسازند. بلکه می توانند مسجدی را که خراب نشده برای احتیاج مردم خراب کنند وبزرگتر بسازند.

912 - تمیز کردن مسجد و روشن کردن چراغ آن مستحب است . و کسی که می خواهد مسجدبرود، مستحب است خود را خوشبو کند و لباس پاکیزه و قیمتی بپوشد ( آيةالله بهجت در مورد بوي خوش و لباس چيزي ذكر نفرموده است .) و ته کفش خود را وارسی کند که نجاستی به آن نباشد. و موقع داخل شدن به مسجد اول پای راست و موقع بیرون آمدن اول پای چپ را بگذارد. همچنین مستحب است از همه زودتربه مسجد آید و از همه دیرتر از مسجد بیرون رود.

913 - وقتی انسان وارد مسجد می شود، مستحب است دو رکعت نماز به قصد تحیت واحترام مسجد بخواند، و اگر نماز واجب یا مستحب دیگری هم بخواند کافی است .

914 - خوابیدن در مسجد اگر انسان ناچار نباشد و صحبت کردن راجع به کارهای دنیاو مشغول صنعت شدن و خواندن شعری که نصیحت و مانند آن نباشد، مکروه است . ونیز مکروه است آب دهان و بینی و اخلاط سینه را در مسجد بیندازد، و گمشده ای را طلب کند و صدای خود را بلند کند، ولی بلند کردن صدا برای اذان مانعی ندارد.

915 - راه دادن بچه و دیوانه به مسجد مکروه است . و کسی که پیاز و سیرو مانند اینها خورده که بوی دهانش مردم را اذیت میکند، مکروه است به مسجدبرود. ( اين مسأله در رساله آيةالله بهجت ذكر نشده است .)