احکام شرعی - احکام طلاق/ - طلاق مبارات - تطابق با فتوای آیت الله العظمی خویی

2531 - اگر زن و شوهر یکدیگر را نخواهند و زن مالی به مرد بدهد که او راطلاق دهد، آن طلاق را مبارات گویند.

2532 - اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند چنانچه مثلا اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: ( "بارأت زوجتي فاطمة علي ما بذلت فهي طالق " يعني من و زنم فاطمه درمقابل بذل كرده او از هم جدا شديم پس او رها است و اگر ديگري را وكيل كند، وكيل بايد بگويد: "عن قبل موكلي بارأت زوجته فاطمة علي ما بذلت فهي طالق " و در هردو صورت ، به جاي كلمه "علي ما بذلت "، "بما بذلت " بگويد اشكال ندارد.) "بارأت زوجتی فاطمة علی مهرها فهی طالق " یعنی مبارات کردم زنم فاطمه را در مقابل مهر او پس او رها است ، و اگر دیگری راوکیل کند، وکیل باید بگوید: "بارأت زوجة موکلی فاطمة علی مهرها فهی طالق " ودر هر دو صورت اگر بجای کلمه "علی مهرها" "بمهرها" بگوید اشکال ندارد.

2533 - صیغه طلاق خلع و مبارات باید به عربی صحیح خوانده شود، ولی اگر زن برای آن که مال خود را به شوهر ببخشد مثلا به فارسی بگوید: "برای طلاق فلان مال رابه تو بخشیدم "، اشکال ندارد.

2534 - اگر زن در بین عده طلاق خلع یا مبارات از بخشش خود برگردد شوهرمی تواند رجوع کند و بدون عقد دوباره او را زن خود قرار دهد.

2535 - مالی را که شوهر برای طلاق مبارات می گیرد، باید بیشتر از مهر نباشد، ولی در طلاق خلع اگر بیشتر باشد، اشکال ندارد.