زیارتی در اقبال از حضرت صادق علیه السلام
سوم زيارتي است كه در اقبال از حضرت صادق عليه السلام نقل شده كه فرمود: هر گاه در روز عيد غدير نزد قبر شريف حضرت امير المؤمنين عليه السلام باشي نزديك قبر شريف آن حضرت برو بعد از نماز و دعا و اگر در شهرهاي ديگر باشي اشاره كن به جانب آن حضرت بعد از نماز و دعا اين است
اَللّهُمَّ صَلِ عَلي وَلِيِّكَ وَاَخي نَبِيِّكَ، وَوَزيرِهِ وَحَبيبِهِ وَخَليلِهِ، وَمَوْضِعِ سِرِّهِ
خدایا درود فرست بر ولی خود و برادر پیامبرت و وزیر او و حبیب و خلیلش و معدن اسرارش
وَخِيَرَتِهِ مِنْ اُسْرَتِهِ، وَوَصِيِّهِ وَصَفْوَتِهِ، وَخالِصَتِهِ وَاَمينِهِ وَوَلِيِّهِ،
و برگزیده از فامیلش و وصی و زبده و خالصش و امانتدار و دوستش
وَاَشْرَفِ عِتْرَتِهِ الَّذينَ آمَنُوا بِهِ، وَاَبي ذُرِّيَّتِهِ وَبابِ حِكْمَتِهِ، وَالنَّاطِقِ
و شریفترین خاندانش که به او ایمان آورد و پدر فرزندانش و درگاه حکمتش و گویای
بِحُجَّتِهِ، وَالدَّاعي اِلي شَريعَتِهِ، وَالْماضي عَلي سُنَّتِهِ، وَخَليفَتِهِ عَلي
به حجتش و دعوت کننده بسوی شریعتش و رونده بر طریقه اش و جانشین بر
اُمَّتِهِ، سَيِّدِ الْمُسْلِمينَ وَاَميرِالْمُؤْمِنينَ، وَقآئِدِ الْغُرِّ الْمُحَجَّلينَ اَفْضَلَ
امتش آقای مسلمانان و امیر مؤمنان و پیشوای سفید رویان بر او درود فرست بهترین
ما صَلَّيْتَ عَلي اَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ وَاَصْفِيآئِكَ وَاَوْصِيآءِ اَنْبِيآئِكَ، اَللّهُمَ
درودی که بفرستی بر یکی از خلق خود و برگزیدگانت و اوصیاء پیمبرانت خدایا
اِنّي اَشْهَدُ اَنَّهُ قَدْ بَلَّغَ عَنْ نَبِيِّكَ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ ما حُمِّلَ، وَرَعي
من گواهی دهم که براستی او از طرف پیامبرت صلی اللّه علیه و آله برساند آنچه را برعهده داشت و مراقبت کرد
مَا اسْتُحْفِظَ، وَحَفِظَ مَا اسْتُودِعَ وَحَلَّلَ حَلالَكَ، وَحَرَّمَ حَرامَكَ، وَاَقامَ
آنچه را مسئول حفظش بود و نگهداری کرد آنچه بدو سپرده شده بود و حلال شمرد حلال تو را و حرام دانست حرام تو را و بپا داشت
اَحْكامَكَ، وَدَعا اِلي سَبيلِكَ، وَوالا اَوْلِيآئَكَ وَعادي اَعْدآئَكَ، وَ جاهَدَ
احکام تو را و دعوت کرد بطریقه تو و دوست داشت دوستان تو را و دشمن داشت دشمنانت را و پیکار کرد
النَّاكِثينَ عَنْ سَبيلِكَ، وَالْقاسِطينَ وَالْمارِقينَ عَنْ اَمْرِكَ صابِراً
با پیمان شکنان و زورگویان و آنانکه از تحت فرمان تو خارج شدند بردبارانه
مُحْتَسِباً مُقْبِلاً غَيْرَ مُدْبِرٍ، لا تَاْخُذُهُ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لائِمٍ حَتّي بَلَغَ في
و پاداش جویانه و رو آور بدان نه رو گردان و بی پروای در راه خدا از ملامت ملامت کنندگان تا بدانجا که بسر حد
ذلِكَ الرِّضا، وَسَلَّمَ اِلَيْكَ الْقَضآءَ، وَعَبَدَكَ مُخْلِصاً، وَنَصَحَ لَكَ مُجْتَهِداً
خوشنودی تو رسید و تسلیم قضای تو گشت و مخلصانه تو را عبادت کرد و از روی جدیت برای تو خیراندیشی نمود
حَتّي اَتيهُ الْيَقينُ، فَقَبَضْتَهُ اِلَيْكَ شَهيداً سَعيداً، وَلِيّاً تَقِيّاً، رَضِيّاً زَكِيّاً،
تا مرگش فرا رسید و قبض روحش را فرمودی در حالی که شهید و سعادتمند و دوست تو و پرهیزکار و پسندیده و پاکیزه
هادِياً مَهْدِيّاً، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَعَلَيْهِ اَفْضَلَ ما صَلَّيْتَ عَلي
و راهنما و راه یافته بود خدایا درود فرست بر محمد و بر او بهترین درودی را که فرستادی بر
اَحَدٍ مِنْ اَنْبِيآئِكَ وَاَصْفِيآئِكَ، يا رَبَّ الْعالَمينَ.
یکی از پیمبران و برگزیدگانت ای پروردگار جهانیان
مؤلف گويد: كه سيد در مصباح الزائر براي اين روز شريف زيارتي ديگر نقل كرده كه اختصاصش به اين روز معلوم نمي شود و آن مركب از دو زيارت است كه علامه مجلسي آن را زيارت دوم و سوم تحفه قرار داده