مناجات منظومه حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام
مُناجات منظومه حضرت اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب عليه الصوه والسلام منقول از صحيفه علويه:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
لَكَ الْحَمْدُ يا ذَاالْجُودِ وَالْمَجْدِوَالْعُلي
ستایش تو را است ای صاحب جود و بزرگی و بلندی
تَبارَكْتَ تُعْطي مَنْ تَشاءُ وَتَمْنَعُ
بزرگی تو را است که به هر که خواهی بدهی و یا بازگیری
اِلهي وَخَلاَّقي وَحِرْزي وَمَوْئِلي
ای معبود و آفریدگار و پناه و نگهدار من بدرگاه
اِلَيْكَ لَدَي الْإِعْسارِ وَالْيُسْرِ اَفْزَعُ
تو در سختی و آسانی پناه برم
اِلهي لَئِنْ جَلَّتْ وَجَمَّتْ خَطيئَتي
خدایا اگر خطایم بزرگ و زیاد است
فَعَفْوُكَ عَنْ ذَ نْبي اَجَلُّ وَاَوْسَعُ
ولی گذشت تو از گناه من بزرگ تر و وسیع تر است
اِلهي لَئِنْ اَعْطَيْتُ نَفْسِيَ سُؤْلَها
خدایا اگر من از خواهش نفس پیروی کنم
فَها اَنَا في رَوْضِ النَّدامَةِ اَرْتَعُ
پس در آن حال من در چراگاه پشیمانی می چرم
اِلهي تَري حالي وَفَقْري وَفاقَتي
خدایا خود تو حال من و نداری و تهیدستیم را بینی
وَاَنْتَ مُناجاتِي الخَفِيَّةَ تَسْمَعُ
و تو رازهای پنهان مرا می شنوی
اِلهي فَلا تَقْطَعْ رَجآئي وَلا تُزِغْ
خدایا پس امیدم را قطع مکن و منحرف مساز
فُؤادي فَلي في سَيْبِ جُودِكَ مَطْمَعٌ
به نومیدی دلم را که من طمعکار باران سخایت هستم
اِلهي لَئِنْ خَيَّبْتَني اَوْ طَرَدْتَني
خدایا اگر نومیدم سازی یا از درگاهت برانی
فَمَنْ ذَااَّلذي اَرْجُو وَمَنْ ذا اُشَفِّعُ
پس به چه کسی امید داشته باشم و که را شفیع گردانم
اِلهي اَجِرْني مِنْ عَذابِكَ اِنَّني
خدایا از عذاب خود پناهم ده که به راستی من
اَسيرٌ ذَليلٌ خائِفٌ لَكَ اَخْضَعُ
اسیر و خوار و ترسان و خاضع درگاه توام
اِلهي فَآنِسْني بِتَلْقِينِ حُجَّتي
خدایا به وسیله تلقین دلیل و حجتم با من انس گیر
اِذا كانَ لي فِي الْقَبْرِ مَثْوَيً وَمَضْجَعٌ
در آن هنگام که در گور منزل و مأوی گیرم
اِلهي لَئِنْ عَذَّبْتَني اَلْفَ حِجَّةٍ
خدایا اگر هزار سال مرا عذاب کنی ولی
فَحَبْلُ رَجآئي مِنْكَ لا يَتَقَطَّعُ
باز رشته امید من از درگاه تو قطع نمی شود
اِلهي اَذِقْني طَعْمَ عَفْوِكَ يَوْمَ لا
خدایا مزه گذشتت را به من بچشان در آن روز
بَنُونَ وَ لا مَالٌ هُنَالِكَ يَنْفَعُ
که نه فرزندان و نه مال در آنجا سود بخشد
اِلهي لَئِنْ لَمْ تَرْعَني كُنْتُ ضائِعاً
خدایا اگر تو مراعاتم نکنی یکسره از بین رفته ام
وَاِنْ كُنْتَ تَرْعاني فَلَسْتُ اُضَيَّعُ
و اگر تو مراعاتم کنی ضایع نگردم
اِلهي اِذا لَمْ تَعْفُ عَنْ غَيْرِ مُحْسِنٍ
خدایا اگر بنا شود جز از نیکوکار نگذری
فَمَنْ لِمُسي ءٍ بِالْهَوي يَتَمَتَّعُ
پس کیست امید گنهکاری که به هوای نفس کامرانی کرده
اِلهي لَئِنْ فَرَّطْتُ في طَلَبِ التُّقي
خدایا اگر در جستجوی پرهیزکاری کوتاهی کردم
فَها اَنَا اِثْرَ الْعَفْوِ اَقْفُو وَاَتْبَعُ
ولی اینک به دنبال گذشت تو می گردم و آن رامی جویم
اِلهي لَئِنْ اَخْطاْتُ جَهْلاً فَطالَما
خدایا اگر از روی نادانی خطا کردم پس چه بسیار امیدوار
رَجَوْتُكَ حَتّي قيلَ ما هُوَ يَجْزَعُ
به تو بوده ام به طوری که درباره ام گفتند باک ندارد
اِلهي ذُنُوبي بَذَّتِ الطَّوْدَ وَاْعتَلَتْ
خدایا گناهانم برتر و بلندتر از کوه های بزرگ گشته
وَصَفْحُكَ عَنْ ذَنْبي اَجَلُّ وَاَرْفَعُ
ولی چشم پوشی تو از گناه من بزرگتر و برتر است
اِلهي يُنَحّي ذِكْرُ طَوْلِكَ لَوْعَتي
خدایا یاد بخشش تو سوز درونم را بِبَرد
وَذِكْرُ الْخَطايَا الْعَيْنَ مِنّي يُدَمِّعُ
و یاد گناهان چشمانم را اشگبار کند
اِلهي اَقِلْني عَثْرَتي وَامْحُ حَوْبَتي
خدایا لغزشم را ببخش و گناهم را محو کن
فَاِنّي مُقِرٌّ خائِفٌ مُتَضَرِّعٌ
زیرا که من به گناه اقرار داشته و ترسان و نالانم
اِلهي اَنِلْني مِنْك رَوْحاً وَراحَةً
خدایا صفا و آسایشی از جانب خود به من ببخش
فَلَسْتُ سِوي اَبْوابِ فَضْلِكَ اَقْرَعُ
که من جز درهای فضل تو را نکوبم
اِلهي لَئِنْ اَقْصَيْتَني اَوْ اَهَنْتَني
خدایا اگر دورم کنی یا بی اعتنائیم کنی
فَما حيلَتي يا رَبِّ اَمْ كَيْفَ اَصْنَعُ
پس دیگر چه چاره کنم پروردگارا و یا چه بکنم؟
اِلهي حَليفُ الْحُبِّ في اللَّيْلِ ساهِرٌ
خدایا آن که با دوستی تو دست بگریبان است شب را همه بیدار
يُناجي وَيَدْعُو وَالْمُغَفَّلُ يَهْجَعُ
و در مناجات و دعا است ولی غافل یکسره درخواب
اِلهي وَهذَا الْخَلْقُ ما بَيْنَ نائِمٍ
خدایا این مردم هم یک دسته شب ها خواب
وَمُنْتَبهٍ في لَيْلِهِ يَتَضَرَّعُ
و دسته ای بیدار و به تضرع مشغولند
وكُلُّهُمُ يَرجُو نَوالَكَ راجِياً
و همگی به امید عطای توأند و امیدوار
لِرَحْمَتِكَ الْعُظْمي وَفِي الْخُلْدِ يَطْمَعُ
به رحمت بزرگ تو و طمع بهشت برین دارند
اِلهي يُمَنّيني رَجآئي سَلامَةً
خدایا امید من مرا آرزومند سلامتی می کند
وَقُبْحُ خَطيئاتِي عَلَيَّ يُشَنِّعُ
ولی زشتی گناهانم مرا به رسوایی تهدید می کند
اِلهي فَاِنْ تَعْفُو فَعَفْوُكَ مُنْقِذي
خدایا اگر بگذری گذشت تو نجات بخش من است
وَاِلاَّ فَبِالذَّنْبِ الْمُدَمِّرِ اُصْرَعُ
وگرنه من با این گناه مهلک به نابودی درافتم
اِلهي بِحَقِّ الْهاشِميِّ مُحَمَّدٍ
خدایا به حق محمد هاشمی
وَحُرْمَةِ اَطْهارٍ هُمُ لَكَ خُضَّعٌ
و به حرمت پاکانی که به درگاهت خاضعند
اِلهي بِحَقِّ الْمُصْطَفي وَابْنِ عَمِّهِ
خدایا به حق محمد مصطفی و پسر عمویش (علی)
وَحُرْمَةِ اَبْرارٍ هُمُ لَكَ خُشَّعٌ
و به حرمت نیکانی که به درگاهت خاشعند
اِلهي فَاَنْشِرْني عَلي دينِ اَحْمَدٍ
خدایا مرا بر دین احمد در قیامت برانگیز
مُنيباً تَقِيّاً قانِتاً لَكَ اَخْضَعُ
در حال انابه و پرهیزکاری و فروتنی و خضوع
وَلا تَحْرِمَنّي يا اِلهي وَسَيِّدي
و مرا محروم مکن ای معبود و آقایم از
شَفاعَتَهُ الْكُبْري فَذاكَ الْمُشَفَّعُ
آن شفاعت بزرگش که شفاعت او پذیرفته است
وَصَلِّ عَلَيْهِمْ ما دَعاكَ مُوَحِّدٌ
و درود فرست بر ایشان تا زمانی که یکتاپرستی به درگاهت
وَناجاكَ اَخْيارٌ بِبابِكَ رُكَّعٌ
دعا کند و نیکان با تو در مناجات و به درگاهت در رکوعند
و نيز در صحيفه علويّه مناجاتي ديگر منظوم از آن حضرت نقل كرده كه اوّل آن يا سامِعَ الدّعاء است چون مشتمل بر كلمات مشكله و لغات غريبه بود و بنابر اختصار است ما آن را ذكر ننموديم
سه جمله از سرور ما علی علیه السلام در مناجات
ثلاثَ كَلماتٍ مِنْ مَوُلانا عَليّ عليه السلام فِي المُناجات
اِلهي كَفي بي عِزّاً اَنْ اَكُونَ لَكَ عَبْداً، وَكَفي بي فَخْراً اَنْ تَكُونَ لي
خدایا این عزت مرا بس است که بنده تو باشم و این افتخار برایم بس است که تو
رَبّاً، اَنْتَ كَما اُحِبُّ فَاجْعَلْني كَما تُحِبُّ .
پروردگار منی تو چنانی که من خواهم مرا همچنان کن که تو خواهی.