شهادت چهل نفر در حق میّت
و به سند معتبر از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه چون مؤمني بميرد و در جنازه او چهل نفر از مؤمنان حاضر شوند و بگويند: اَللّهُمَّ اِنّا لا نَعْلَمُ مِنْهُ اِلاّ خَيْراً وَ اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنّا يعني خداوندا ما از او به غير از نيكي چيزي نمي دانيم و تو داناتري به احوال او از ما چون اين را بگويند حق تعالي فرمايد كه من شهادت شما را قبول كردم و آمرزيدم آن گناهاني را كه مي دانم و شما نمي دانيد و در حديث معتبر ديگر از حضرت رسول صلي الله عليه و آله منقول است كه اوّل چيزي كه در عنوان نامه مؤمن مي نويسند بعد از مرگش آن چيزي است كه مردم در حقّ او مي گويند اگر نيك مي گويند نيك مي نويسند و اگر بد مي گويند بد مي نويسند