پنجم - حرز حضرت امام موسی کاظم علیه السلام
روايت است از عليّ بن يقطين كه گفت خبر دادند به ابوالحسن موسي بن جعفر عليه السلام و در نزد او جماعتي از اقوام او بودند به آنچه قصد كرده است موسي بن مهدي در كار او پس گفت به اقوام خود چه راءي داريد در اين باب گفتند راي ما اين است كه از او دور شوي و شخص خود را مخفي كني كه ايمن از شرّ او نتوان شد پس حضرت تبسّم فرمود و تمثّل جست به شعر كعب بن مالك :
زَعَمْتَ سَخينَةُ اَنْ سَتَغْلِبَ رَبَّها فَلَيَغْلِبَنَّ مَغالِبَ الغُلاّبِ
سنخیه پنداشت به زودى بر پروردگارش غلبه خواهد کرد ولى خدا به غلبه هاى غلبه کنندگان به یقین غلبه کند
پس بلند كرد دست خود را بسوي آسمان و گفت :
اِلهي كَمْ مِنْ عَدُوٍّ شَحَذَ لي ظُبَةَ مُدْيَتِهِ وَاَرْهَفَ لي شَبا حَدِّه وَدافَ لي
خدایا چه بسا دشمنی که تیز کرده برایم دم کاردش را و نازک کرد برایم دم تیغش را و بهم آمیخت برایم
قَواتِلَ سُمُومِهِ وَ لَمْ تَنَمْ عَنّي عَيْنُ حِراسَتِةِ فَلَمّا رَاَيْتَ ضَعْفي عَنِ احْتِمالِ
زهرهای کشنده را و به خواب نرفت در کمین من چشم دیده بانیش و چون تو ناتوانی مرا از کشیدن
الْفَوادِحِ وَ عَجْزي عَنْ مُلِمّاتِ الْجَوائِحِ صَرَفْتَ ذلِكَ عَنّي بِحَولِكَ وَ قُوَّتِكَ
مشکلات دیدی و درماندگیم را از بلاهای سخت مشاهده کردی آنرا به نیرو و قدرت خود از من گرداندی نه به نیرو و
لا بِحَوْلٍ مِنّي وَلا قُوَّةٍ فَاَلْقَيْتَهُ فِي الْحَفيرِ الَّذيِ احْتَفَرَهُ لي خائِباً مِمّا اَمَّلَهُ فِي
قدرت خودم و افکندی او را در آن چاهی که برای من کنده بود ناامید از آنچه آرزومند بدان بود در
الدُّنْيا مُتَباعِداً مِمّا رَجاهُ فِي الاْخِرَةِ فَلَكَ الْحَمْدُ عَلي ذلِكَ قَدْرَ اِسْتِحْقاقِكَ
دنیا و دور از آنچه امید بدان داشت در آخرت پس تو را ستایش بر این کار به اندازه استحقاق تو
سَيِّدي اَللّهُمَّ فَخُذْهُ بِعِزَّتِكَ وَافْلُلْ حَدَّهُ عَنّي بِقُدْرَتِكَ وَاجْعَلْ لَهُ شُغْلاً فيما
ای آقای من خدایا او را به عزت خود برگیر و کُند کن سلاح تیزش را از من به قدرتت و برایش سرگرمی قرار ده در آنچه
يَليهِ وَ عَجْزاً عَمّا يُناويهِ اَللّهُمَّ وَاَعْدِني عَلَيْهِ عَدْويً حاضِرَةً تَكُونُ مِنْ
پیش اوست و درماندگی از انجام دشمنیش خدایا مسلط کن مرا بر او تسلطی فوری که از خشمم درمانی باشد و از
غَيْظي شِفاءً وَ مِنْ حَنَقي عَلَيْهِ وَقاءً وَ صِلِ اللّهُمَّ دُعائي بِالْاِجابَةِ وَ انْظِمْ
غیظم بر او نگهداری باشد و به پیوند خدایا دعایم را به اجابت و منظم کن
شِكايَتي بِالتَّغْييرِ وَ عَرِّفْهُ عَمّا قَليلٍ ما اَوْعَدْتَ الظّالِمينَ وَ عَرِّفْني ما
شکوه ام را به دگرگونی و بنمایان به او به همین زودی آنچه را بیم دادی بدان بر ستمکاران و بنمایان به من آنچه
وَعَدْتَ في اِجابَةِ الْمُضْطَرّينَ اِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظيمِ وَ الْمَنِّ الْكَريمِ
را نوید دادی در اجابت درماندگان که تو دارای فضل و بخشش بزرگ و عطایی گرامی هستی
گفت پس متفرّق شدند قوم و جمع نشدند مگر براي قرائت خبر موت موسي بن مهدي