روز هفدهم
بنابر مشهور بين علماء اماميه روز ولادت با سعادت حضرت خاتم الانبياء محمد بن عبد الله صلي الله عليه و آله است و معروف آن است كه ولادت با سعادتش در مكه معظمه در خانه خود آن حضرت واقع شده در روز جمعه در وقت طلوع فجر در عام الفيل در ايام سلطنت انوشيروان عادل و نيز در اين روز شريف سنه هشتاد و سه ولادت حضرت امام جعفر صادق عليه السلام واقع شده و باعث مزيد فضل و شرافت اين روز گرديده بالجملة اين روز روز بسيار شريفي است و از براي آن چند عمل است اول غسل دوم روزه و از براي آن فضيلت بسيار است و روايت شده كه: هر كه اين روز را روزه بدارد ثواب روزه يك سال خدا براي او بنويسد و اين روز يكي از آن چهار روز است كه در تمام سال به فضيلت روزه ممتاز است سوم زيارت حضرت رسول صلي الله عليه و آله از نزديك و دور چهارم زيارت أمير المؤمنين عليه السلام به همان زيارتي كه حضرت صادق عليه السلام كرده و تعليم محمد بن مسلم فرموده و بيايد إن شاء الله در باب زيارات پنجم در وقتي كه روز بلند شود دو ركعت نماز كند در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ و ده مرتبه توحيد بخواند و بعد از سلام در مصلاي خود بنشيند و اين دعا بخواند اللَّهُمَّ أَنْتَ حَيٌّ لا تَمُوتُ إلخ و اين دعاي مبسوطي است و چون سندش را منتهي به معصوم نديدم مراعات اختصار را اهم ديدم هر كه طالب است رجوع به زاد المعاد نمايد ششم آنكه مسلمانان اين روز را تعظيم بدارند و تصدق و خيرات بنمايند و مؤمنين را مسرور كنند و به زيارت مشاهد مشرفه روند و سيد در اقبال شرحي از لزوم تعظيم اين روز ذكر نموده و فرموده كه من يافتم طائفه نصاري و جمعي از مسلمين را كه تعظيم بزرگي از روز ولادت عيسي عليه السلام مي نمايند و تعجب كردم كه چگونه مسلمانان قانع شدند كه روز مولود پيغمبرشان كه اعظم از همه پيغمبران است به اين مرتبه از تعظيم باشد كه ادون از تعظيم نصاري است مولد عيسي عليه السلام را