نامه ای است از آن حضرت (علیه السلام):
به معاویه در نخستین روزهایی که با آن حضرت بیعت شده بود این نامه را (واقدی) در کتاب (جمل) ذکر کرده است: از بنده خدا علی امیرالمومنین به معاویه بن ابی سفیان. اما بعد از حمد و ثنای خداوندی، تو می دانی که عذر و رویگردانی من درباره شما روشن شد تا این که آنچه می بایست صورت بگیرد و دفع آن هیچ امکان نداشت، واقع شد. داستان طولانی است و سخن فراوان. قطعا آنچه که پشت گرداند، رفت و آنچه که روی آورد، پیش آمده است. با گروهی از یاران خود نزد من بیا. والسلام.
از بنده خدا علی امیرالمومنین به معاویه بن ابی سفیان. اما بعد از حمد و ثنای خداوندی، تو می دانی که عذر و رویگردانی من درباره شما روشن شد تا این که آنچه می بایست صورت بگیرد و دفع آن هیچ امکان نداشت، واقع شد. داستان طولانی است و سخن فراوان. قطعا آنچه که پشت گرداند، رفت و آنچه که روی آورد، پیش آمده است. با گروهی از یاران خود نزد من بیا.