خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): این سخنان را امیرالمومنین (علیه السلام) در موقعی فرموده است که به آن حضرت گفتند که طلحه و زبیر را تعقیب ننماید. در این سخنان توضیحی درباره صفت خود می دهد که فریب فریبکاران نمی خورد.
سوگند به خدا، من مانند کفتار (آن حیوان احمق) نخواهم بود، که در طول بروز هشدارها بخوابد، تا جوینده اش پیدایش کند و صیادش بفریبد و به دامش اندازد. من همواره به کمک انسان حق طلب، اعراض کنندگان از حق را، و با انسان حق شنو که مطیع وظایف الهی است، گنهکار آشوبگر را خواهم کوفت تا آنگاه که واپسین روز حیاتم فرا رسد. سوگند به خدا، من از آنهنگام که خداوند متعال پیامبرش را به پیشگاه خود خوانده است تا به امروز همیشه از حق قانونی خود رانده شده ام و دیگران در قلمرو اختصاصی من به تاختن درآمده اند.