آداب مسجد رفتن
پس روانه مي شوي به جانب مسجد با حالت سكينه و وقار و مي گوئي در وقت بيرون شدن از خانه بجهت رفتن به مسجد:
بِسْمِ اللَّهِ الَّذي خَلَقَني فَهُوَ يَهْدينِ وَالَّذي هُوَ
به نام آن خدائی که مرا آفرید و سپس راهنمائیم کرد و آن کس که
يُطْعِمُني وَيَسْقينِ وَاِذا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفينِ وَالَّذي يُميتُني ثُمَّ يُحْيينِ
غذایم دهد و آبم نوشاند و هرگاه بیمار شوم او شفایم دهد و آنکه بمیراندم و باز زنده ام کند
وَالَّذي اَطْمَعُ اَنْ يَغْفِرَ لي خَطيَّئَتي يَوْمَ الدّينِ رَبِّ هَبْ لي حُكْما وَاَلْحِقْني
و آنکه طمع دارم بیامرزد خطایم را در روز رستاخیز پروردگارا مرا فرزانگی بخش و به شایستگان
بِالصّالِحينَ وَاجْعَلْ لي لِسانَ صِدْقٍ فِي الاْخِرينَ وَاجْعَلْني مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ
ملحقم کن و خوش نامم گردان در نزد آیندگان و از وارثان بهشت پر
النَّعيمِ وَاغْفِرْ لِاَبي
نعمتم گردان و پدرم را بیامرز
و چون خواستي داخل مسجد شوي اوّل ملاحظه تَهِ كفش خود مي نمائي كه نجاستي با آن نباشد پس پاي راست را مقدّم مي داري پس مي خواني اين دعا را:
بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَمِنَ اللَّهِ وَاِلَي اللَّهِ، وَخَيْرُ الْاَسْمآءِ كُلِّها لِلَّهِ تَوَكَّلْتُ عَلَي
به نام خدا و بذات خدا و از جانب خدا و بسوی خدا و بهترین همه نامها از آن خدا توکل کردم بر
اللَّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْتَحْ لي
خدا و جنبش و نیروئی نیست مگر بخدا
خدایا درود فرست بر محمد و آلش و
اَبْوابَ رَحْمَتِكَ وَتَوْبَتِكَ وَاَغْلِقْ عَنّي اَبْوابَ مَعْصِيَتِكَ وَاجْعَلْني مِنْ زُوّارِكَ
درهای رحمت و توبه ات را بسویم باز کن و درهای نافرمانیت برویم ببند و مرا در زمره زائرانت
وَعُمّارِ مَساجِدِكَ وَمِمَّنْ يُناجيكَ في اللَّيْلِ وَالنَّهارِ وَمِنَ الَّذينَ هُمْ في
و آبادکنندگان مساجدت قرارم ده و از کسانی که در شب و روز با تو به راز و نیازند و از کسانی که در
صَلوتِهِمْ خاشِعُونَ وَادْحَرْ عَنِّي الشَّيْطانَ الرَّجيمَ وَجُنُودَ اِبْليسَ اَجْمَعينَ
نماز ترسانند و دور گردان از من شیطان رانده و سپاهیان او را به تمامی