سوم - زیارات مخصوصه
زیارت امیرالمومنین ع در روز و شب مبعث
زيارت شب مبعث و روز آن است يعني بيست و هفتم رجب و در آن سه زيارت است اول زيارت رجبيه الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَشْهَدَنَا مَشْهَدَ أَوْلِيَائِهِ كه در اعمال ماه رجب گذشت و آن زيارتي است كه در ماه رجب در هر يك از مشاهد مشرفه خوانده مي شود لكن صاحب مزار قديم و شيخ محمد بن المشهدي آن را از زيارات مخصوصه شب مبعث نيز شمرده اند و چون آن زيارت را خواندي فرموده اند بعد از آن دو ركعت نماز زيارت بجا آور و آنچه خواهي دعا كن دوم زيارت السَّلامُ عَلَي أَبِي الْأَئِمَّةِ وَ مَعْدِنِ النُّبُوَّةِ است كه علامه مجلسي رحمة الله عليه آن را زيارت هفتم تحفه قرار داده صاحب مزار قديم گفته كه آن مختص است به شب بيست و هفتم رجب چنانكه ما در هدية الزائر آن را ذكر كرديم سوم زيارتي است كه شيخ مفيد و سيد و شهيد نقل نموده اند: به اين طريق كه چون خواستي در شب مبعث يا روز آن زيارت كني حضرت امير المؤمنين عليه السلام را بايست بر در قبه شريفه مقابل قبر آن حضرت و بگو :
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ، وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ،
گواهی دهم که معبودی نیست جز خدای یگانه که شریک ندارد و گواهی دهم که محمد بنده و رسول
وَاَنَّ عَلِيَّ بْنَ اَبي طالِبٍ اَميرَ الْمُؤْمِنينَ، عَبْدُ اللَّهِ وَاَخُو رَسُولِهِ، وَاَنَّ الْأَئِمَّةَ
او است و علی بن ابیطالب امیر مؤمنان بنده خدا و برادر رسول او است و امامان
الطَّاهِرينَ مِنْ وُلْدِهِ حُجَجُ اللَّهِ عَلي خَلْقِهِ.
طاهرین از فرزندانش حجت های بر خلق او هستند
پس داخل شو و بايست نزديك قبر آن حضرت بنحوي كه روي خود را بجانب قبر كرده باشي و قبله را در پشت خود قرار دهي آنگاه صد مرتبه تكبير بگو و بگو :
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ آدَمَ خَليفَةِ اللَّهِ،
سلام بر تو ای وارث آدم خلیفه خدا سلام
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ نُوحٍ صَفْوَةِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ اِبْراهيمَ
بر تو ای وارث نوح برگزیده خدا سلام بر تو ای وارث ابراهیم
خَليلِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ مُوسي كَليمِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا
خلیل خدا سلام بر تو ای وارث موسی هم سخن خدا سلام بر تو ای
وارِثَ عيسي رُوحِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ مُحَمَّدٍ سَيِّدِ رُسُلِ
وارث عیسی روح خدا سلام بر تو ای وارث محمد آقای رسولان
اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَميرَ الْمُؤْمِنينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اِمامَ المُتَّقينَ،
خدا سلام بر تو ای امیر مؤمنان سلام بر تو ای پیشوای پرهیزکاران
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا سَيِّدَ الْوَصِيّينَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وَصِيَّ رَسُولِ رَبِ
سلام بر تو ای آقای اوصیاء سلام بر تو ای وصی رسول پروردگار
الْعالَمينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ عِلْمِ الْأَوَّلينَ وَالْأخِرينَ، اَلسَّلامُ
جهانیان سلام بر تو ای وارث علم پیشینیان و پسینیان سلام
عَلَيْكَ اَيُّهَاالنَّبَأُالْعَظيمُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الصِّراطُ الْمُسْتَقيمُ، اَلسَّلامُ
بر تو ای نبأ عظیم (و خبر بسیار بزرگ) سلام بر تو ای راه مستقیم سلام
عَلَيْكَ اَيُّهَا الْمُهَذَّبُ الْكَريمُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْوَصِيُّ التَّقِيُّ،
بر تو ای بس پاکیزه بزرگوار سلام بر تو ای وصی پرهیزکار
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الرَّضِيُّ الزَّكِيُّ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْبَدْرُ الْمُضيءُ،
سلام بر تو ای پسندیده پاکیزه سلام بر تو ای ماه تابان
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الصِّديقُ الْأَكْبَرُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْفارُوقُ
سلام بر تو ای صدیق اکبر (بزرگترین راستگو) سلام بر تو ای فاروق
الْأَعْظَمُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا السِّراجُ الْمُنيرُ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اِمامَ
اعظم (بزرگترین جدا کننده حق و باطل) سلام بر تو ای چراغ تابناک سلام بر تو ای پیشوای
الْهُدي ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا عَلَمَ التُّقي ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللَّهِ
هدایت سلام بر تو ای نشانه پرهیزکاری سلام بر تو ای حجت
الْكُبْري ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خاصَّةَ اللَّهِ وَخالِصَتَهُ، وَاَمينَ اللَّهِ وَصَفْوَتَهُ،
کبرای خدا سلام بر تو ای بنده خاص و خالص خدا و امانتدار او و برگزیده اش
وَبابَ اللَّهِ وَحُجَّتَهُ، وَمَعْدِنَ حُكْمِ اللَّهِ وَسِرِّهِ، وَعَيْبَةَ عِلْمِ اللَّهِ وَخازِنَهُ،
و باب اللّه و حجتش و معدن حکم خدا و راز او و گنجینه علم خدا و خزینه دارش
وَسَفيرَ اللَّهِ في خَلْقِهِ، اَشْهَدُ اَنَّكَ اَقَمْتَ الصَّلوةَ، وَآتَيْتَ الزَّكوةَ،
و نماینده خدا در میان خلقش گواهی دهم که تو براستی برپا داشتی نماز را و بدادی زکات را
وَاَمَرْتَ بِالْمَعْروُفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَاتَّبَعْتَ الرَّسُولَ، وَتَلَوْتَ
و امر به معروف و نهی از منکر کردی و پیروی کردی از رسول خدا و تلاوت
الْكِتابَ حَقَّ تِلاوَتِهِ، وَبَلَّغْتَ عَنِ اللَّهِ، وَوَفَيْتَ بِعَهْدِ اللَّهِ، وَتَمَّتْ بِكَ
قرآن کردی آنطور که شایسته تلاوتش بودی و رساندی از جانب خدا و وفا کردی به عهد و پیمان خدا وکامل شد بوسیله تو
كَلِماتُ اللَّهِ، وَجاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ، وَنَصَحْتَ لِلّهِ وَلِرَسُولِهِ
کلمات خدا و جهاد کردی در راه خدا آنطور که شایسته جهاد بود و خیراندیشی کردی برای خدا و رسولش
صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَجُدْتَ بِنَفْسِكَ صابِراً مُحْتَسِباً، مُجاهِداً
صلی اللّه علیه و آله و در این راه جان بر کف نهادی بردبارانه و پاداش جویانه و دفاع کننده از
عَنْ دينِ اللَّهِ، مُوَقِّياً لِرَسُولِ اللَّهِ طالِباً ما عِنْدَ اللَّهِ،
دین خدا و محافظت کننده از رسول خدا به طلب آن پاداشی که نزد خدا است
راغِباً فيما وَعَدَ اللَّهُ، وَمَضَيْتَ لِلَّذي كُنْتَ عَلَيْهِ شَهيداً وَشاهِداً
و به اشتیاق آنچه خدا وعده فرموده بود و هم چنان بر این روش که بودی از جهان رفتی در حال شهادت و گواهی
وَمَشْهُوداً، فَجَزاكَ اللَّهُ عَنْ رَسُولِهِ وَعَنِ الْأِسْلامِ وَاَهْلِهِ مِنْ صِدّيقٍ
و گواه گرفتنت پس پاداشت دهد خدا از پیامبرش و از اسلام و اهل اسلام از یک چنین صدیقی
اَفْضَلَ الْجَزآءِ، اَشْهَدُ اَنَّكَ كُنْتَ اَوَّلَ الْقَوْمِ اِسْلاماً، وَاَخْلَصَهُمْ ايماناً،
بهترین پاداش گواهی دهم که براستی توئی نخستین مردم در (پذیرفتن) اسلام و خالص ترین ایشان در ایمان
وَاَشَدَّهُمْ يَقيناً، وَاَخْوَفَهُمْ للَّهِ، وَاَعْظَمَهُمْ عَنآءً، وَاَحْوَطَهُمْ عَلي رَسُولِ
و محکم ترین آنها در یقین و بیمناکترینشان از خدا و بزرگترین آنها در رنج و مشقت و با احتیاطترین آنها نسبت به رسول
اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَاَفْضَلَهُمْ مَناقِبَ، وَاَكْثَرَهُمْ سَوابِقَ وَاَرْفَعَهُمْ
خدا صلی اللّه علیه و آله و برترینشان در مناقب و اوصاف و پرسابقه ترین آنها (در اسلام) و برترین آنها
دَرَجَةً، وَاَشْرَفَهُمْ مَنِزْلَةً وَاَكْرَمَهُمْ عَلَيْهِ فَقَويتَ حينَ وَهَنُوا، وَلَزِمْتَ
در درجه و شریفترینشان در منزلت و مقام
و گرامی ترینشان در پیشگاه او
محکم ایستادی هنگام سستی آنها و ملازم
مِنْهاجَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَاَشْهَدُ اَنَّكَ كُنْتَ خَليفَتَهُ حَقّاً،
گشتی راه رسول خدا صلی اللّه علیه و آله را و گواهی دهم که براستی تو بودی خلیفه او از روی حقیقت
لَمْ تُنازَعْ بِرَغْمِ الْمُنافِقينَ، وَغَيْظِ الْكافِرينَ، وَضِغْنِ الْفاسِقينَ، وَقُمْتَ
و کسی حق نزاع با تو در این باره نداشت برغم منافقان و خشم کافران و کینه فاسقان و قیام کردی
بِالْأَمْرِ حينَ فَشِلُوا، وَنَطَقْتَ حينَ تَتَعْتَعُوا، وَمَضَيْتَ بِنُورِ اللَّهِ اِذْ وَقَفُوا،
به امر (ترویج دین) هنگامی که دیگران کاهلی کردند و گویا شدی هنگامی که آنان کام بسته بودند و در پرتو نور خدا
فَمَنِ اتَّبَعَكَ فَقَدِ اهْتَدي، كُنْتَ اَوَّلَهُمْ كَلاماً، وَاَشَدَّهُمْ خِصاماً،
پیش رفتی هنگامی که آنان توقف کردند پس هرکه پیروی تو راکرد راه یافت تونخستین ایشان بودی در سخن و سخت ترین ایشان دربرابر
وَاَصْوَبَهُمْ مَنْطِقاً، وَاَسَدَّهُمْ رَاْياً، وَاَشْجَعَهُمْ قَلْباً، وَاَكْثَرَهُمْ يَقيناً،
خصم
و در گفتار از همه راستگوتر و در رای و تدبیر از همه محکمتر و در شجاعت از همه دلدارتر و یقینت
وَاَحْسَنَهُمْ عَمَلاً، وَاَعْرَفَهُمْ بِالْأُمُورِ، كُنْتَ لِلْمُؤْمِنينَ اَباً رَحيماً، اِذْ
از همه بیشتر و کردارت از همه بهتر و به کارها از همه آنها آشناتر بودی
تو برای مؤمنان پدری مهربان بودی چونکه
صاروُا عَلَيْكَ عِيالاً فَحَمَلْتَ اَثْقالَ ما عَنْهُ ضَعُفُوا، وَحَفِظْتَ ما
تحت سرپرستی تو قرار گرفتند تو نیز بارهای سنگینی را که تاب تحملش را نداشتند بدوش کشیدی و نگهداری کردی آنچه را
اَضاعُوا، وَرَعَيْتَ ما اَهْمَلُوا، وَشَمَّرْتَ اِذْ جَبَنُوا، وَعَلَوْتَ اِذْ هَلِعُوا
ایشان ضایع کردند و مراعات کردی آنچه را اهمال کردند و دامن به کمر زدی وقتی ترسیدند و برآمدی هنگامی که بیتابی
وَصَبَرْتَ اِذْ جَزِعُوا، كُنْتَ عَلَي الْكافِرينَ عَذاباً صَبّاً، وَغِلْظَةً وَغَيْظاً،
کردند و بردباری کردی وقتی جزع کردند تو بر کافران عذابی ریزان و با خشونت و خشم بودی
وَلِلْمُؤْمِنينَ غَيْثاً وَخِصْباً وَعِلْماً، لَمْ تُفْلَلْ حُجَّتُكَ، وَلَمْ يَزِغْ قَلْبُكَ، وَلَمْ
و نسبت به مؤمنان بارانی پربرکت و نعمتی فراوان و دانشی بودی
دلیل و برهانت کند نبود و دلت منحرف نشد و
تَضْعُفْ بَصيرَتُكَ، وَلَمْ تَجْبُنْ نَفْسُكَ، كُنْتَ كَالْجَبَلِ لا تُحَرِّكُهُ
بینائیت سستی نگرفت و خاطرت را ترس نگرفت
بودی همانند کوهی که
الْعَواصِفُ، وَلا تُزيلُهُ الْقَواصِفُ، كُنْتَ كَما قالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ
بادهای تند تکانش نداد و طوفانهای شکننده از جایش نکند چنانچه رسول خدا صلی الله
عَلَيْهِ وَآلِهِ، قَوِيّاً في بَدَنِكَ، مُتَواضِعاً في نَفْسِكَ، عَظيماً عِنْدَ اللَّهِ، كَبيراً
علیه و آله فرمود
نیرومند بودی در بدن و فروتن بودی در پیش خود و با عظمت بودی نزد خدا و بزرگ بودی
فِي الْأَرْضِ، جَليلاً فِي السَّمآءِ، لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فيكَ مَهْمَزٌ، وَلا لِقآئِلٍ
در زمین و با شکوه بودی در آسمان احدی را بر تو جای بدگوئی نبود و برای گوینده ای در تو بهانه عیبجویی وجود نداشت
فيكَ مَغْمَزٌ، وَلا لِخَلْقٍ فيكَ مَطْمَعٌ، وَلا لِأَحَدٍ عِنْدَكَ هَوادَةٌ، يُوجَدُ
و هیچ مخلوقی نتوانست در تو طمع بندد و کسی نبود که از تو توقع نرمش داشته باشد شخص
الضَّعيفُ الذَّليلُ عِنْدَكَ قَوِيّاً عَزيزاً، حَتّي تَاْخُذَ لَهُ بِحَقِّهِ، وَالْقَوِيُّ الْعَزيزُ
ناتوان و خوار پیش تو نیرومند و عزیز بود تا حقش را بگیری و شخص نیرومند
عِنْدَكَ ضَعيفاً، حَتّي تَاْخُذَ مِنْهُ الْحَقَّ الْقَريبُ وَالْبَعيدُ عِنْدَكَ
عزیز پیش تو ناتوان و خوار بود تا حق را از او بگیری دور و نزدیک (و خودی و بیگانه) نزد تو
في ذلِكَ سَوآءٌ، شَاْنُكَ الْحَقُّ وَالصِّدْقُ وَالرِّفْقُ، وَقَوْلُكَ حُكْمٌ وَحَتْمٌ،
در این باره یکسان بود کار تو حقیقت و راستی و خوشرفتاری بود و گفتارت مسلم و حتمی
وَاَمْرُكَ حِلْمٌ وَعَزْمٌ، وَرَاْيُكَ عِلْمٌ وَحَزْمٌ، اِعْتَدَلَ بِكَ الدّينُ، وَسَهُلَ بِكَ
و فرمانت حلم بود و تصمیم
و رأی و اندیشه ات از روی دانش و احتیاط
دین (حق) به تو اعتدال یافت و کار
الْعَسيرُ، وَاُطْفِئَتْ بِكَ النّيرانُ، وَقَوِيَ بِكَ الْأيمانُ، وَثَبَتَ بِكَ الْأِسْلامُ،
مشکل بوسیله تو آسان گشت و آتشها بدست تو خاموش شد و ایمان به تو نیرو گرفت و اسلام بوسیله تو پابرجا شد
وَهَدَّتْ مُصيبَتُكَ الْأَنامَ، فَاِنَّا للَّهِ وَاِنَّا اِلَيْهِ راجِعُونَ، لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ،
و مصیبت تو مردان را به سختی در هم شکست «انا للّه و انا الیه راجعون» (که چه مصیبت بزرگی بود) خدا لعنت کند هر که تو را کشت
وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ خالَفَكَ، وَلَعَنَ اللَّهُ مَنِ افْتَري عَلَيْكَ، وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَكَ
و خدا لعنت کند هر که با تو مخالفت کرد و خدا لعنت کند هر که بر تو دروغ بست و خدا لعنت کند هر که بتو ستم کرد
وَغَصَبَكَ حَقَّكَ، وَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذلِكَ فَرَضِيَ بِهِ، اِنَّا اِلَي اللَّهِ مِنْهُمْ
و حق تو را غصب کرد و خدا لعنت کند هر که این جریان را شنید و بدان راضی بود ما بسوی خدا از ایشان
بُرَآءُ، لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً خالَفَتْكَ، وَجَحَدَتْ وِلايَتَكَ، وَتَظاهَرَتْ عَلَيْكَ
بیزاری جوئیم خدا لعنت کند مردمی را که با تو مخالفت کردند و ولایت تو را انکار کرده و بر ضد تو به هم کمک دادند
وَقَتَلَتْكَ وَحادَتْ عَنْكَ وَخَذَلَتْكَ، اَلْحَمْدُ للَّهِ الَّذي جَعَلَ النَّارَ مَثْويهُمْ،
و آنکه تو را کشت و از تو رو گرداند و تو را واگذارد ستایش خدائی را که دوزخ را جایگاه آنها قرار داد
وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ، اَشْهَدُ لَكَ يا وَلِيَّ اللَّهِ وَوَلِيَّ رَسُولِهِ صَلَّي اللَّهُ
و چه بد جایگاهی است برای واردین گواهی دهم برای تو ای ولی خدا و ولی رسول خدا - که درود خدا
عَلَيْهِ وَآلِهِ بِالْبَلاغِ وَالْأَدآءِ، وَاَشْهَدُ اَنَّكَ حَبيبُ اللَّهِ وَبابُهُ،
بر او و آلش باد - که تو رساندی و پرداختی و خیرخواهی کردی و گواهی دهم که براستی توئی حبیب خدا و باب اللّه و توئی جنب اللّه
وَاَنَّكَ جَنْبُ اللَّهِ وَوَجْهُهُ الَّذي مِنْهُ يُؤْتي ، وَاَنَّكَ سَبيلُ اللَّهِ، وَاَنَّكَ عَبْدُ اللَّهِ
(طرف خدا) و آن روئی که از آن به نزدش روند و توئی راه خدا و توئی بنده خدا
وَاَخُو رَسُولِهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، اَتَيْتُكَ زائِراً لِعَظيمِ حالِكَ وَمَنْزِلَتِكَ
و برادر رسول خدا صلی اللّه علیه و آله آمده ام به درگاهت برای زیارتت چون مقام و منزلتت
عِنْدَ اللَّهِ وَعِنْدَ رَسُولِهِ، مُتَقَرِّباً اِلَي اللَّهِ بِزِيارَتِكَ، راغِباً اِلَيْكَ فِي
در پیش خدا و پیش رسولش بس بزرگ است و من بوسیله زیارت تو به خدا تقرب جویم و بدان وسیله اشتیاق
الشَّفاعَةِ، اَبْتَغي بِشَفاعَتِكَ خَلاصَ نَفْسي ، مُتَعَوِّذاً بِكَ مِنَ النَّارِ، هارِباً
به شفاعت تو دارم و از شفاعت تو خواهان رهائی خودم (از عذاب) هستم و به تو پناهنده ام از آتش دوزخ و گریزانم
مِنْ ذُنُوبِيَ الَّتِي احْتَطَبْتُها عَلي ظَهْري ، فَزِعاً اِلَيْكَ رَجآءَ رَحْمَةِ رَبّي ،
از گناهانی که بر پشت خود بار کرده ام و به درگاه تو هراسانم و امید به رحمت پروردگارم دارم
اَتَيْتُكَ اَسْتَشْفِعُ بِكَ يا مَوْلايَ اِلَي اللَّهِ، وَاَتَقَرَّبُ بِكَ اِلَيْهِ لِيَقْضِيَ بِكَ
آمده ام بدرگاهت تا تو را شفیع گیرم ای سرور من بدرگاه خدا و تقرب جویم بوسیله تو بدرگاه خدا تا
حَوآئِجي ، فَاشْفَعْ لي يا اَميرَ الْمُؤْمِنينَ اِليَ اللَّهِ، فَاِنّي عَبْدُ اللَّهِ وَمَوْلاكَ
حاجاتم را برآورد پس شفاعت مرا بکن ای امیر مؤمنان بدرگاه خدا که من بنده خدا و دوست تو
وَزآئِرُكَ وَلَكَ عِنْدَ اللَّهِ الْمَقامُ الْمَعْلُومُ، وَالْجاهُ الْعَظيمُ، وَالشَّاْنُ الْكَبيرُ،
و زائرت هستم و برای تو در پیش خدا مقامی معلوم و منزلتی بس بزرگ و شأن کبیر
وَالشَّفاعَةُ الْمَقْبُولَةُ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَصَلِّ عَلي
و شفاعت پذیرفته است خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد و درود فرست بر
عَبْدِكَ وَاَمينِكَ الْأَوْفي ، وَعُرْوَتِكَ الْوُثْقي ، وَيَدِكَ الْعُلْيا، وَكَلِمَتِكَ
بنده ات و با وفاترین امانتدارت و ریسمان محکمت و دست (قدرت) والایت و کلمه
الْحُسْني ، وَحُجَّتِكَ عَلَي الْوَري ، وَصِدِّيْقِكَ الْأَكْبَرِ سَيِّدِ الْأَوْصِيآءِ،
نیکویت و حجت تو بر مردمان و بزرگترین راستگو و صدق پیشه ات آقای اوصیاء
وَرُكْنِ الْأَوْلِيآءِ، وَعِمادِ الْأَصْفِيآءِ، اَميرِ الْمُؤْمِنينَ وَيَعْسُوبِ الْمُتَّقينَ،
و رکن اولیاء و تکیه گاه برگزیدگان امیرمؤمنان و پادشاه پرهیزکاران
وَقُدْوَةِ الصِّدّيقينَ، وَ اِمامِ الصَّالِحينَ، الْمَعْصُومِ مِنَ الزَّلَلِ، وَالْمَفْطُومِ
و مقتدای راستگویان و پیشوای شایستگان آنکه از لغزش معصوم و از هر خللی
مِنَ الْخَلَلِ، وَالْمُهَذَّبِ مِنَ الْعَيْبِ، وَالْمُطَهَّرِ مِنَ الرَّيْبِ، اَخي نَبِيِّكَ،
دور و از هر عیب مبرا و از هر شک و شبهه ای پاک و پاکیزه است
برادر پیامبرت
وَوَصِيِّ رَسُولِكَ، وَالْبآئِتِ عَلي فِراشِهِ، وَالْمُواسي لَهُ بِنَفْسِهِ،
و وصی رسولت و آنکس که در بستر او خوابید و جانش را در راه او به کف نهاد
وَكاشِفِ الْكَرْبِ عَنْ وَجْهِهِ، الَّذي جَعَلْتَهُ سَيْفاً لِنُبُوَّتِهِ، وَمُعْجِزاً
و اندوه را از چهره اش زدود آنکه قرارش دادی برای نبوت پیامبر شمشیری و برای
لِرِسالَتِهِ وَدِلالَةً واضِحَةً لِحُجَّتِهِ، وَحامِلاً لِرايَتِهِ، وَوِقايَةً لِمُهْجَتِهِ
رسالتش معجزی و برای حجت و برهانش دلالتی روشن و حامل پرچمش و سپر جانش
وَهادِياً لِأُمَّتِهِ، وَيَداً لِبَاْسِهِ، وَتاجاً لِرَاْسِهِ، وَباباً لِنَصْرِهِ وَمِفْتاحاً لِظَفَرِهِ،
و راهنمای امتش و دست توانای نبردش و تاج سرش و دَری برای یاریش و کلیدی برای پیروزیش
حَتّي هَزَمَ جُنُودَ الشِّرْكِ بِاَيْدِكَ، وَاَبادَ عَساكِرَ الْكُفْرِ بِاَمْرِكَ، وَبَذَلَ
تا اینکه شکست داد سپاههای شرک را به کمک تو و نابود کرد لشگرهای کفر را به فرمانت و جانش را در راه
نَفْسَهُ في مَرْضاتِكَ وَمَرْضاةِ رَسُولِكَ، وَجَعَلَها وَقْفاً عَلي طاعَتِهِ،
خوشنودی تو و خشنودی رسول تو بذل فرمود و آن را وقف بر اطاعت او قرار داد
وَمَجِنّاً دوُنَ نَكْبَتِهِ، حَتّي فاضَتْ نَفْسُهُ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ في كَفِّهِ،
و سپری در برابر گرفتاریهایش تا وقتی که برآمد جان آن حضرت صلی الله علیه و آله در کف او
وَاسْتَلَبَ بَرْدَها، وَمَسَحَهُ عَلي وَجْهِهِ، وَاَعانَتْهُ مَلائِكَتُكَ علي غُسْلِهِ
و خنکی آن را در ربود آن را بر چهره خود کشید و فرشتگان تو نیز در غسل او
وَتَجْهيزِهِ، وَصَلّي عَلَيْهِ، وَواري شَخْصَهُ، وَقَضي دَيْنَهُ، وَاَنْجَزَ وَعْدَهُ،
و سایر کارهای کفن و دفنش به او کمک کردند و بر او نماز خوانده جنازه اش را دفن کرد و بدهی او را پرداخت و به وعده اش عمل کرد
وَلَزِمَ عَهْدَهُ، وَاحْتَذي مِثالَهُ وَحَفِظَ وَصِيَّتَهُ وَحينَ وَجَدَ اَنْصاراً
و ملازم عهد و پیمانش گشت و همانند او رفتار کرد و وصیتش را حفظ کرد و هنگامی که یاورانی
نَهَضَ مُسْتَقِلّاً بِاَعْبآءِ الْخِلافَةِ، مُضْطَلِعاً بِاَثْقالِ الْأِمامَةِ، فَنَصَبَ رايَةَ
برای خود دید مستقلاً به مسئولیتهای خلافت قیام فرمود و بدوش کشید بارهای سنگین پیشوائی و امامت را
و پرچم
الْهُدي في عِبادِكَ، وَنَشَرَ ثَوْبَ الْأَمْنِ في بِلادِكَ، وَبَسَطَ الْعَدْلَ في
هدایت را در میان بندگان تو به پا کرد و جامه امنیت را در میان شهرهایت پهن کرد و داد و عدل را در
بَرِيَّتِكَ، وَحَكَمَ بِكِتابِكَ في خَليقَتِكَ، وَاَقامَ الْحُدوُدَ، وَقَمَعَ الْجُحُودَ،
میان خلق تو بسط داد و در میان آفریدگانت به کتاب تو حکم کرد و حدود را برپاداشت و کفر و انکار را ریشه کن ساخت
وَقَوَّمَ الزَّيْغَ، وَسَكَّنَ الْغَمْرَةَ، وَاَبادَ الْفَتْرَةَ، وَسَدَّ الْفُرْجَةَ، وَقَتَلَ النَّاكِثَةَ
و کجیها را راست و آشوب و فتنه را آرام نمود و فَترَت و سستی را از میان برد و شکاف را پرکرد و پیمان شکنان
وَالْقاسِطَةَ وَالْمارِقَةَ، وَلَمْ يَزَلْ عَلي مِنْهاجِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ
و ستمکاران و بیرون روندگان از دین را کشت و پیوسته بر طریقه رسول خدا صلی اللّه علیه
وَآلِهِ، وَوَتيرَتِهِ وَلُطْفِ شاكِلَتِهِ، وَجَمالِ سيرَتِهِ، مُقْتَدِياً بِسُنَّتِهِ، مُتَعَلِّقاً
و آله و در راه او و روش نیکو و سیره زیبایش برفت و به سنّت او اقتداء کرد و به همتش
بِهِمَّتِهِ، مُباشِراً لِطَريقَتِهِ، وَاَمْثِلَتُهُ نَصْبُ عَيْنَيْهِ يَحْمِلُ عِبادَكَ عَلَيْها،
چسبید و ملازم طریقه او بود و نمونه کارهای آن حضرت را برابر دیدگانش قرار داده و بندگان تو را بدان کارها
وَيَدْعُوهُمْ اِلَيْها اِلي اَنْ خُضِبَتْ شَيْبَتُهُ مِنْ دَمِ رَاْسِهِ، اَللّهُمَّ فَكَما لَمْ
وادار نموده و به آنها می خواند تا آنگاه که محاسن شریفش از خون سرش رنگین شد خدایا هم چنانکه
يُؤْثِرْ في طاعَتِكَ شَكّاً عَلي يَقينٍ، وَلَمْ يُشْرِكْ بِكَ طَرْفَةَ عَيْنٍ، صَلِ
او در اطاعت تو هیچگاه شک را مقدّم بر یقین نداشت و چشم برهم زدنی به تو مشرک نگشت درود
عَلَيْهِ صَلوةً زاكِيَةً نامِيَةً، يَلْحَقُ بِها دَرَجَةَ النُّبُوَّةِ في جَنَّتِكَ، وَبَلِّغْهُ
فرست بر او درودی پاکیزه و فزاینده که برسد بوسیله آن به درجه نبوت در بهشتت و برسان به او
مِنَّا تَحِيَّةً وَسَلاماً، وَآتِنا مِنْ لَدُنْكَ في مُوالاتِهِ فَضْلاً وَاِحْساناً،
از جانب ما درود و سلامی و بده به ما از نزد خود در دوستی او فضیلت و احسان
وَمَغْفِرَةً وَرِضْواناً اِنَّكَ ذوُ الْفَضْلِ الْجَسيمِ، بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
و آمرزش و خوشنودی که براستی تو دارای فضلی بزرگ هستی به رحمتت ای مهربانترین مهربانان
پس ببوس ضريح را و روي راست خود را بگذار بر آن و بعد از آن روي چپ را و ميل كن به سمت قبله و نماز زيارت بجاي آور و آنچه خواهي بعد از نماز دعا كن و بگو بعد از فرستادن تسبيح زهرا عليها السلام
اَللّهُمَّ اِنَّكَ
خدایا تو
بَشَّرْتَني عَلي لِسانِ نَبِيِّكَ وَرَسُولِكَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ، فَقُلْتَ
به من نوید دادی به زبان پیغمبرو فرستاده ات محمد که درودهای تو بر او و آلش باد و فرمودی
وَبَشِّرِ الَّذينَ آمَنُوا اَنَ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ، اَللّهُمَّ وَاِنّي مُؤْمِنٌ بِجَميعِ
«و مژده ده کسانی را که ایمان آوردند که برای ایشان سابقه درستی نزد پروردگارشان هست» خدایا من ایمان دارم به همه
اَنْبِيآئِكَ وَرُسُلِكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِمْ فَلا تَقِفْني بَعْدَ مَعْرِفَتِهِمْ مَوْقِفاً تَفْضَحُني
پیمبرانت وفرستادگانت که درودهای تو بر ایشان باد واز این رو پس از معرفتی که در حقّشان دارم قرارم مده در جایگاهی که
فيهِ عَلي رُؤُسِ الْأَشْهادِ، بَلْ قِفْني مَعَهُمْ، وَتَوَفَّني عَلَي التَّصْديقِ
رسوایم کنی در آنجا در برابر مردمان بلکه مرا به همراه آنان باز دار و با تصدیق
بِهِمْ، اَللّهُمَّ وَاَنْتَ خَصَصْتَهُمْ بِكَرامَتِكَ، وَاَمَرْتَني بِاتِّباعِهِمْ، اَللّهُمَ
به ایشان بمیران خدایا تو بودی که آنان را به کرامتت مخصوص داشتی و مرا به پیروی کردنشان دستورم دادی خدایا
وَاِنّي عَبْدُكَ وَزآئِرُكَ، مُتَقَرِّباً اِلَيْكَ بِزِيارَةِ اَخي رَسُولِكَ، وَعَلي كُلِ
من بنده تو و زائر توأم که تقرب جویم بدرگاهت بوسیله زیارت برادر رسولت و بر آنکس که
مَاْتِيٍّ وَمَزوُرٍ حَقٌّ لِمَنْ اَتاهُ وَزارَهُ، وَاَنْتَ خَيْرُ مَاْتِيٍّ وَاَكْرَمُ مَزوُرٍ،
به دیدار و زیارتش روند حقی است برای دیدار کننده و زائرش و تو بهترین دیدار شده و بزرگوارترین کسی هستی که به زیارتت آیند
فَاَسْئَلُكَ يا اَللَّهُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ، يا جَوادُ يا ماجِدُ، يا اَحَدُ يا صَمَدُ،
از تو خواهم ای خدا ای بخشاینده ای مهربان ای جواد ای با مجد و شوکت ای یکتا ای بی نیاز
يا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ، وَلَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا
ای که فرزند ندارد و فرزند کسی نیست و نیست برایش همتائی هیچکس و نگرفته برای خود همسر و نه
وَلَداً، اَنْ تُصَلِّيَ عَلي مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ تَجْعَلَ تُحْفَتَكَ اِيَّايَ مِنْ
فرزندی که درود فرستی بر محمد و آل محمد و دیگر آنکه قرار دهی تحفه خود را نسبت به من از
زِيارَتي اَخا رَسُولِكَ فَكاكَ رَقَبَتي مِنَ النَّارِ، وَاَنْ تَجْعَلَني مِمَّنْ
زیارت کردنم برادر رسولت را آزادیم از آتش دوزخ و قرارم دهی از آنانکه
يُسارِعُ فِي الْخَيْراتِ، وَيَدْعُوكَ رَغَباً وَرَهَباً، وَتَجْعَلَني لَكَ مِنَ
بسوی خیرات بشتابد و از روی اشتیاق و هراس تو را بخواند و قرارم دهی از
الْخاشِعينَ، اَللّهُمَّ اِنَّكَ مَنَنْتَ عَلَيَّ بِزِيارَةِ مَوْلايَ عَلِيِّ بْنِ اَبيطالِبٍ،
خشوع کنندگان خدایا تو بر من منّت نهادی به زیارت مولایم علی بن ابیطالب
وَوِلايَتِهِ وَمَعْرِفَتِهِ، فَاجْعَلْني مِمَّنْ يَنْصُرُهُ وَيَنْتَصِرُ بِهِ، وَمُنَّ عَلَيَ
و بدوستی و معرفتش پس قرارم ده از کسانی که یاریش کنند و به او یاری ستانند و منّت بنه بر من
بِنَصْرِكَ لِدينِكَ، اَللّهُمَّ وَاجْعَلْني مِنْ شيعَتِهِ، وَتَوَفَّني عَلي دينِهِ،
به یاری دادنت برای دینت خدایا و مرا از شیعیانش قرارم ده و بر دین او بیمرانم
اَللّهُمَّ اَوْجِبْ لي مِنَ الرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ، وَالْمَغْفِرَةِ وَالْأِحْسانِ،
خدایا واجب گردان برای من از رحمت و خوشنودی و آمرزش و نیکی
وَالرِّزْقِ الْواسِعِ الْحَلالِ الطَّيِّبِ ما اَنْتَ اَهْلُهُ، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ،
و روزی فراخ حلال و پاکیزه آنچه را تو شایسته آنی ای مهربانترین مهربانان
وَالْحَمْدُ للَّهِ ِ رَبِّ الْعالَمينَ.
و ستایش از آن خدا پروردگار جهانیان است
مؤلف گويد كه در روايت معتبر منقول است كه حضرت خضر عليه السلام در روز شهادت حضرت امير المؤمنين عليه السلام گريه كنان و استرجاع گويان بسرعت آمد و ايستاد بر در خانه امير المؤمنين عليه السلام پس گفت :
رَحِمَكَ اللَّهُ يا اَبَا الْحَسَنِ، كُنْتَ
خدایت رحمت کند ای ابوالحسن که تو
اَوَّلَ الْقَوْمِ اِسْلاماً، وَاَخْلَصَهُمْ ايماناً، وَاَشَدَّهُمْ يَقيناً، وَاَخْوَفَهُمْ للَّهِ
نخستین مردم بودی در پذیرفتن اسلام و خالص ترین آنها بودی در ایمان و محکمترین آنها در یقین و ترسناکترینشان از خدا
و شمرد بسياري از فضائل آن حضرت را قريب به همين عباراتي كه در همين زيارت مذكور است پس اگر در اين روز اين زيارت نيز خوانده شود مناسب است و اصل آن كلمات كه بمنزله زيارت روز شهادت است در هديه ذكر كرده ايم هر كه خواهد به آنجا رجوع كند و نيز بدان كه ما پيش از اين در ضمن اعمال شب مبعث كلامي از رحله ابن بطوطه نقل كرديم كه متعلق بود به اين روضه شريفه صلوات الله علي مشرفها شايسته است به آنجا رجوع شود