دعا براى مرزداران:
بارالها بر محمد و آلش درود فرست،
و سرحدّات و مرزهاى مسلمانان را به عزّتت
پاس دار،
و نگهبانان مرزها را به قوّتت تأیید کن،
و عطایاى ایشان را به توانگرى بى پایانت سرشار ساز.
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست،
و بر شمار ایشان بیفزا،
و اسلحه و جنگ افزارشان
را برّائى ده،
و حوزه آنان را محافظت فرما،
و جوانب جبهه آنان را محکم و نفوذناپذیر گردان،
و
جمع آنان را یکدل و هماهنگ نما،
و کارشان را روبراه کن،
و آذوقه شان را پیاپى برسان،
و خود به تنهای
مؤونه آنان را کفایت نما،
و به نصرت خود تقویتشان فرما،
و به صبر یاریشان ده،
و ایشان را چاره جوئیهاى دقیق بیاموز.
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست،
و
آنان را به آنچه نمى دانند معرفت ده،
و از آنچه بى خبرند آگاهشان ساز،
و به آنچه
بینش ندارند بینش عطا کن.
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست،
و به هنگام برخورد
با دشمن یاد دنیاى دلفریب را از خاطرشان ببر،
و اندیشه هاى مال
فتنه انگیز را از دلهاشان محو کن،
و بهشت را نصب العین
آنان قرار ده،
و آنچه را که در بهشت فراهم آورده اى از
مساکن ابدى،
و منازل کرامت،
و حوریان زیباروى،
و نهرهاى
روان با آشامیدنهاى رنگارنگ،
و درختانى بارور با میوه هاى گوناگون در برابر دیدگانشان
جلوه ده،
تا هیچ کدام از آنان آهنگ پشت کردن به دشمن ننماید،
و فکر گریز
از هماورد را به خاطر نگذراند.
بارخدایا بدین وسیله دشمنانشان را درهم شکن،
و دست قدرت آن بى خبران از
حق را از ایشان کوتاه کن،
و بین دشمن و جنگ افزارشان جدایى افکن،
و بندهاى دلشان را
بگسل،
و میان آنان و زاد و توششان جدایى انداز،
و در راهها سرگردانشان ساز،
و از مقصد گمراهشان کن،
وکمک و مدد را از آنان قطع فرما،
و از تعدادشان
بکاه،
و دلشان را پر از رعب و وحشت کن،
و دستشان را از
فعالیت علیه مرزداران بازدار،
و زبانشان را از سخن بر علیه آنان قطع فرما،
و با شکست دشمن جمع پشت سر ایشان را
متفرق کن،
و به واسطه شکست اینان پیروانشان را از ادامه جنگ بازدار،
و با خوارى و زبونى آنها طمع
کسانى را که پس از آنها آیند قطع ساز.
بارخدایا،
زنانشان را از باردارى عقیم کن،
و صلب مردانشان را
خشک فرما،
و نسل چهارپایان و گاو و گوسفندشان را بگسل،
به آسمانشان اجازه
باریدن،
و به زمینشان اذن روئیدن مده.
الهى بدانچه از تو خواستیم قدرت و تدبیر اسلامیان
را نیرو بخش،
و شهرهایشان را استوارى ده،
و اموالشان را فزونى بخش،
و
خاطرشان را ازجنگ بادشمن براى بندگى خودت،
وازکارزار باآنان براى خلوت و رازونیاز با خودت
آسوده کن،
آنچنان که در سراسر زمین جز تو پرستش نشود،
و احدى از آنان جز براى تو صورت
به خاک نسایند.
بارخدایا مسلمانان را در هر ناحیه با مشرکانى که در برابر
آنانند به کارزار بدار،
و ایشان را از جانب خود به صفوف پیاپى از
فرشتگانت مدد فرست،
تا دشمنان را به دورترین نقطه زمین رانده،
شرشان را به
کشتن و اسارت آنان از سر مردم بردارند،
یا اینکه به وحدانیت تو که برایت همتا
و شریکى نیست اقرار نمایند.
بارخدایا این سرنوشت را بر همه دشمنانت
در هر اقلیم،
- چه در هند و روم و ترکستان و خزر و حبشه
و نوبه و زنگبار و سرزمین سقالبه و دیلمان و دیگر طوائف مشرکین
که نام و نشانشان بر ما معلوم نیست،
و تو به علم خود شمارشان
را مى دانى،
و به قدرت خود بر ایشان اشراف دارى فراگیر کن.
بارخدایا مشرکان را
به مشرکان گرفتار ساز تا از دستیابى بر سرزمین هاى مسلمانان بازمانند،
و آنان را با کاستن عددشان از
کاستن مسلمین بازدار،
و رشته اتحادشان را بگسل تا از همدستى بر علیه مسلمین
بازمانند.
الهى دلهاشان را از آرامش تهى ساز،
و بدنهاشان را از توانایى
بى بهره کن،
و دلهاشان را از چاره جویى غافل ساز،
و اعضائشان را در هماوردى - با رجال مسلمین
سست گردان،
و از زد و خورد با قهرمانان اسلامى در دلشان هراس افکن،
و سپاهى از
ملائکه ات را بر آنان برانگیز تا بر آنان عذاب بارند،
چنانکه روز
بدر کردى،
و به نیروى خود بنیانشان را برکنى،
و شوکتشان را ریشه کن سازى،
و جمعیتشان را
پراکنده نمایى.
بارخدایا،
آب آشامیدنى آنان را به وبا مخلوط کن،
و خوراکشان را به بیماریها بیامیز،
و شهرهایشان را در زمین فرو بر،
و پیوسته بر آنها
سنگ بباران،
و به قحطى و خشکسالى دچارشان ساز،
و آذوقه آنان را در بى برکت ترین
و دورترین نقاط زمین قرار ده،
و دژهاى آن زمین را از
حفاظت آنان بازدار،
و گرسنگى دائم،
و بیمارى دردناک به آنان برسان،
الهى،
هر رزمنده از
اهل آیین تو که با آنان نبرد کند،
و هر مجاهد از پیروان سنّت تو که با آنان جهاد نماید،
تا
دین تو برترى یابد،
و حزب تو نیرومندتر شود،
و بهره دوستانت افزون گردد،
پس آسانى نصیبش کن،
و کار را بر او سهل فرما،
و وى را به رستگارى رسان،
و همنشینان او را نیکو برگزین،
و پشت وى را قوى کن،
و درآمدش را فراوان نما،
و او را از نشاط و خرّمى کامیاب ساز،
و آتش شوق (به خان و مان) را در دلش فرونشان،
و او را از غم تنهایى پناه ده،
و
یاد همسر و فرزندان را فراموشش کن،
و حسن نیّت را برایش بگزین،
و عافیتش
را خودت به عهده گیر،
و سلامت را همراهش ساز،
و او را از ترس نگه دار،
و وى را
جرأت ده،
و نیرومندى را روزیش کن،
و او را به نصرت خود تأیید فرماى،
و سیره و
سنن اسلامى را به او بیاموز،
و راه صواب در داورى را به او بنماى،
و ریا را از او دور کن،
و
از عشق به شهرت و آوازه خلاصش فرما،
و فکر و ذکر و مسافرت و اقامتش را
در راه خود و براى خود قرار ده.
و وقتى که با دشمنت که نیز دشمن اویند به مصاف ایستد عدد ایشان را در چشم او اندک نماى،
و شأن و مقامشان را در دل او کوچک ساز،
و او را بر دشمنان پیروزى ده،
و دشمن را بر او پیروزى مده.
و اگر زندگى او را به نیکبختى پایان دادى،
و شهادت را سرنوشت او ساختى،
شهادتش را
زان پس قرار ده که دشمنت را ریشه کن ساخته،
و اسارت آنان را به رنج و تعب افکنده،
و پس از آنکه اطراف مرزهاى مسلمانان امنیت یافته،
و دشمنت هزیمت کرده باشد.
بارخدایا،
و هر مسلمانى به وقتى که جنگجو در میدان جنگ است و مرزدار به مرزدارى مشغول است به امور خانه آنها رسیدگى کند،
یا در نبود
او به کفالت خانواده اش برخیزد،
یا او را به قسمتى از مال خود یارى دهد،
یا او را به سازوبرگ جنگ مدد رساند،
یا همّت او را به نبرد با دشمن برانگیزد،
یا در روى او دعاى خیر کند،
یا حرمتش را
در نبود وى رعایت نماید،
به او نیز اجر همان رزمنده را وزن به وزن،
و مثل به مثل
عنایت کن،
و عمل او را پاداشى نقد ببخش،
که بدون درنگ سود کار خیرى را که پیشاپیش
فرستاده،
و شادى خاطرى که نتیجه کار اوست در همین دنیابه چنگ آورد،
تا آنکه فرا رسد زمان آن
فضل و پاداشى که بر او روا داشته اى،
و کرامتى که براى او آماده ساخته اى.
بارخدایا
هر مسلمانى که امر اسلامْ او را مهم آید،
و از اجتماع اهل شرک در برابر ملت اسلام
غصه دار شود،
تاجایى که قصد جنگ کند،
یا آهنگ جهاد نماید،
ولى ضعف و ناتوانى او را خانه نشین کند،
یا
تنگدستى کارش را کُنْد سازد،
یا حادثه اى تصمیم او را به تأخیر اندازد،
یا در برابر
اراده اش مانعى قرار گیرد،
پس نامش را در زمره عابدان بنگار،
و ثواب
مجاهدان را بر او حتمى گردان،
و وى را در زمره شهیدان و صالحان قرار ده.
بارخدایا
بر محمد که بنده و فرستاده توست و بر آلش درود فرست،
درودى
برتر از درودها،
و بالاتر از تحیّت ها،
درودى که زمانش
را پایان نرسد،
و رشته شمار آن قطع نگردد،
مانند کامل ترین درودهایى که در روزگاران گذشته به
هر یک از اولیائت نثار فرمودى،
که تویى عطابخش ستوده،
آغاز کننده و بازگرداننده،
و تویى که هر چه اراده فرمایى بجاى آورى.