وَ کَانَ مِن:دُعَائِهِ عَلَیْهِ السّلَامُ فِی طَلَبِ الْحَوَائِجِ إِلَى اللّهِ تَعَالَى
دعاى آن حضرت در طلب حوائج از خداى متعال:
پروردگارا،
اى نهایت مطلب حاجات،
و اى کسى که رسیدن به تمام خواسته ها در دست
توست،
و اى آن که نعمتهایت را به بها نمى فروشى،
و اى کسى که عطاهایت را به کدورت
منّت آلوده نمى سازى،
و اى که به تو بى نیاز شوند،
و از تو بى نیاز نباشند،
و اى
آن که به تو رو کنند،
و از تو روى برنتابند،
اى که درخواستها گنجهایت را فانى
نمى کند،
و اى که هیچ دستاویزى حکمت تو را تغییر نمى دهد،
و اى کسى که رشته نیاز
نیازمندان از تو قطع نمى گردد،
و اى که دعاى دعاخوانان تو را خسته نمى کند،
تو وجود خود را به بى نیازى از همه خلق ستوده اى و تو به بى نیازى از ایشان شایسته اى،
و ایشان را به نیازمندى و فقر نسبت داده اى و ایشان سزاوار چنین نسبت اند،
از این جهت
هر کس رفع نیاز خود را از جانب تو بخواهد،
و برگرداندن فقر را از خویشتن به وسیله تو طلب کند،
حقّاً
که حاجتش را در جایگاه اصلى خود خواسته،
و به دنبال مطلبش از راه صحیح برآمده،
و هر که
در نیاز خود به یکى از آفریدگان تو رو کند،
یا او را بجاى تو وسیله برآمدن حاجت
قرار دهد،
بى شک خود را در معرض نومیدى آورده،
و از جانب تو سزاوار محرومیت
از احسان گشته.
خداوندا،
به درگاهت حاجتى آورده ام که قدرت دستیابى به آن را ندارم،
و رشته چاره جوئى ام در مقابل آن گسسته،
ونفس من در نظرم چنین آراسته که آن نیاز را به کسى اظهار کنم
که او خود نیازهایش را به درگاه تو مى آورد،
و درخواسته اش از تو بى نیاز نیست،
و این لغزشى است
از لغزشهاى اشتباه کاران،
و درافتادنى است از درافتادنهاى گناهکاران،
سپس به یادآورى
تو از خواب بى خبرى بیدار شدم،
و به توفیق تو از آن لغزش برخاستم،
و به یارى تو
از درافتادن برگشته و بازپس آمدم،
و گفتم: پاک و منزه است پروردگارم،
چگونه
نیازمندى از نیازمندى طلب نیازکند؟ و چگونه تهیدستى از تهیدستى دیگر گدایى کند،
پس اى خداى من از
سر شوق و رغبت آهنگ تو کردم،
و از باب اطمینان امید خویش به تو بستم،
و دانستم که خواسته من
از تو هر چند زیاد باشد در کنار دارائیت بسیار ناچیز است،
و چشمداشت فوق العاده من به بخششت
در جنب توانایى تو حقیر است،
و دایره بزرگواریت از تقاضاى هیچ کس تنگ نمى شود،
و دست عطایت از هر دستى برتر است.
بارخدایا پس بر محمد و
آلش درود فرست،
و با من به کرم خود تفضل نما،
و به آنچه
به عدلت شایسته آنم با من رفتار مکن،
زیرا من اولین کسى نیستم که همراه شوق به سویت رو کرده
و تو از فضلت به او عنایت فرموده اى با آنکه مستحق منع بوده،
و نخستین خواهنده نیستم که ازتو خواسته
و تو در حقش کرم کردى در صورتى که مستحق محرومیت بوده است.
بار خدایا،
بر محمد و آلش درود
فرست،
و جواب دهنده دعایم باش،
و به ندایم التفات کن،
و بر زاریم ترحم نما،
و صدایم را بشنو،
و رشته امیدم را قطع
مکن،
و دستاویز مرا از خود جدا مساز،
و در این حاجت
و دیگر حوائجم روى مرا به سوى غیر خودت قرار مده،
و کارساز من باش به برآوردن خواسته ام،
و روا کردن حاجتم،
و رسیدن به آرزویم پیش از آنکه از اینجاى خود برخیزم،
با آسان ساختن مشکلم،
و با سرنوشت خوبى که برایم مقدر کرده اى،
و بر محمد و آلش درود
فرست،
درودى دائمى و فزاینده که انقطاع نپذیرد،
و زمان آن را پایانى
نباشد،
و این درود را براى من مددکار قرار ده و سبب برآمدن حاجتم گردان،
همانا که
تو کارگشاى کریمى،
و حاجتم پروردگارا چنین و چنان است،
سپس نیازت را به پیشگاه حق عرضه کن،
آنگاه به سجده رو و بگو:
فضلت به من آرامش مى دهد،
و احسانت راهم مى نماید،
پس از تو به ذات مقدست و
به محمد و آلش - که درود تو بر آنان باد،
- درخواست مى کنم که مرا از این درگاه نومید نرانى