وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السّلَامُ فِی الِاشْتِیَاقِ إِلَى طَلَبِ الْمَغْفِرَةِ مِنَ اللّهِ جَلّ جَلَالُهُ
دعا و نیایش آن حضرت در شوق به طلب آمرزش از خدای بزرگ:
بارالها بر محمد و آلش درود فرست, و ما را به سر منزل توبه که محبوب توست
برسان،
و از پافشارى بر گناه که نمى پسندى دور ساز.
بارخدایا،
هنگامى که در وضعى قرار مى گیریم
که به ناچار مستحق خسارت در دین یا ضرر در دنیا مى شویم،
پس کاهش را بر دنیاى ما که زود فانى مى شود وارد ساز،
و عفو و بخششت را در دینمان که بادوام تر است قرار بده.
و چون قصد
دو کار کنیم که یکى از آنها تو را از ما خشنود مى کند و آن دیگرى تو را بر ما خشمگین مى سازد پس به آنچه
در معرض رضاى توست ما را متمایل کن،
و از قدرتمان بر امرى که سبب خشم توست بکاه،
و در این امور ما را به خود و به اختیار خویش رها مساز،
که نفسْ انتخاب کننده
باطل است مگر آن که تواَش توفیق دهى،
و پیوسته به بدى فرمان دهد مگر آن که تواَش رحمت آورى.
الهى،
ما را از مایه ضعف و ناتوانى به وجود آورده اى،
و اساس آفرینش ما را بر سستى نهاده اى،
وآغاز مارا از آبى
ناچیز بنا گذاشته اى،
پس ما را جز به نیروى تو حرکتى و جز به یارى تو قوّتى
نیست،
پس به توفیق خود نیرومان بخش،
و با هدایتت به راه صواب استوارمان دار،
و چشم دلمان
را از آنچه در مسیر غیر عشق توست کور ساز،
و هیچ کدام از
اعضاى ما را در معصیت خود پیشرفت مده.
بارالها،
پس بر محمد و آلش درود فرست،
و رازهاى دلمان،
و حرکات اعضایمان،
و نگاههاى
چشممان،
و سخنان زبانمان را در برنامه هایى قرار ده که موجب ثواب تو باشد
تا کار نیکى که موجب ثواب توست از دست ما نرود،
و کار بدى که
موجب عقاب توست براى ما نماند.