3- رحلت شیخ آقا بزرگ تهرانی (1389 ق)
شخ محمدحسن رازی مشهور به شیخ آقابزرگ در 11 ربیع‌الاول 1293 ق در تهران متولد شد.
او فقیه، محقق، مُدقّق اصولی، رجالی، جامع علوم متنوعه و از شاگردان آخوند خراسانی، شریعت اصفهانی، سیدکاظم یزدی و میرزا محمدتقی شیرازی بود.
آقابزرگ، هر چه کتاب و کتابخانه سراغ داشت ملاحظه کرد و در حدامکان، نوشته‌های شیعه را جمع‌آوری نمود و به تهیه دایرةالمعارف کتاب‌شناسی شیعه یعنی "الذَّریعَةُ اِلی تَصانیفِ الشّیعه" در 26 جلد پرداخت.
علاوه بر این کتب طَبَقاتُ اَعلامُ الشّیعه، مَعنیُ المَقال، هدیةُالرّازی و الرَّشاد و… نیز از آثار ماندگار این عالم بزرگ می‌باشند.
از محضر او علمای فاضلی چون حضرات آیات سیدعبدالعزیز طباطبایی یزدی، سیدمرتضی نجومی، شهید سیدمحمد علی قاضی طباطبایی، سیدمحمدصادق بحرالعلوم و… بهره بردند.
آقابزرگ تهرانی در نجف درگذشت و طبق وصیت او، در کتابخانه‌اش به خاک سپرده شد.