2- روز بزرگداشت ابوریحان بیرونی
"ابوریحان محمد بن احمد خوارزمی بیرونی"از برجسته‌ترین دانشمندان مسلمان، در سال 362 ق در ناحیه بیرون از توابع خوارزم در شمال خراسان به دنیا آمد.
وی 25 سال نخست عمر خود را در خوارزم گذراند و علوم مختلف را آموخت.
سپس به بخارا، پایتخت سامانیان رفت و در آنجا، از حمایت معنوی امیر منصور بن نوح سامانی برخوردار گردید.
در این دوره، ابوریحان با ابن سینا مکاتبات علمی داشته است.
ابوریحان در زمان حکومت سلطان محمود غزنوی به دربار وی راه پیدا کرد و با حضور در سفرهای جنگی محمود به هندوستان، این سفرها را فرصتی برای مطالعات خود در زمینه مردم‌شناسی، ریاضیات، نجوم و طب دید و با دانشمندان آن سامان آشنا شد.
وی ضمن فراگیری زبان سانسکریت از علوم و عقاید هندوان نیز آگاهی یافت و کتاب مالَلهِند را نگاشت.
آثار ابوریحان بیرونی، محدود به مرزهای تخصصی رشته‌های دانش بشری در آن روزگار نگردیده، بلکه با اندیشه وسیع خود، همه ابعاد معرفت را در برگرفته است.
بیرونی نویسنده پرکاری بود و بیش از 160 اثر در زمینه‌هائی چون ریاضی، نجوم، جغرافیا، فیزیک، مکانیک، طبیعی، گیاه‌شناسی، طب، ادبیات، تاریخ، دین و فلسفه به رشته تحریر درآورد.
وی سرانجام در 2 رجب سال 440ق در 78 سالگی در غزنین درگذشت.
در جمهوری اسلامی ایران، 13شهریور، به پاسداشت مقام‌علمی وی، به نام ابوریحان‌بیرونی مزین شده‌است.