نهج البلاغه - نامه : 8 - به جریربن عبدالله البجلی

8-  و من کتاب له ( علیه السلام ) إلى جریر بن عبد الله البجلی لما أرسله إلى معاویة :
أَمَّا بَعْدُ فَإِذَا أَتَاکَ کِتَابِی فَاحْمِلْ مُعَاوِیَةَ عَلَى الْفَصْلِ وَ خُذْهُ بِالْأَمْرِ الْجَزْمِ ثُمَّ خَیِّرْهُ بَیْنَ حَرْبٍ مُجْلِیَةٍ أَوْ سِلْمٍ مُخْزِیَةٍ فَإِنِ اخْتَارَ الْحَرْبَ فَانْبِذْ إِلَیْهِ وَ إِنِ اخْتَارَ السِّلْمَ فَخُذْ بَیْعَتَهُ وَ السَّلَامُ .

نامه ای دیگر است از آن حضرت (علیه السلام):

 به جریربن عبدالله البجلی هنگامی که او را به طرف معاویه فرستاده بود

پس از حمد و سپاس خداوندی و درود بر پیامبر اکرم و دودمان پاکش. هنگامی که این نامه به تو رسید، معاویه را به نفی تردید و چندگونگی از خویشتن وادار بساز و او را به اختیار یک عقیده و روش قاطعانه ملزم بدار. (اگر نپذیرفت) او را مابین جنگی که مغلوبین را از خانه ها و سرزمین شان دور کند یا تسلیمی رسواکننده مخیر بساز. اگر معاویه جنگ را پذیرفت، به او اعلام جنگ کن. و اگر تسلیم را قبول کرد، بیعت از او بگیر.