نهج البلاغه - خطبه : 40 - داوری از آن خداست

40-  و من کلام له (علیه السلام) فی الخوارج لما سمع قولهم " لا حکم إلا لله " :
قَالَ (علیه السلام) : کَلِمَةُ حَقٍّ یُرَادُ بِهَا بَاطِلٌ نَعَمْ إِنَّهُ لَا حُکْمَ إِلَّا لِلَّهِ وَ لَکِنَّ هَؤُلَاءِ یَقُولُونَ لَا إِمْرَةَ إِلَّا لِلَّهِ وَ إِنَّهُ لَا بُدَّ لِلنَّاسِ مِنْ أَمِیرٍ بَرٍّ أَوْ فَاجِرٍ یَعْمَلُ فِی إِمْرَتِهِ الْمُؤْمِنُ وَ یَسْتَمْتِعُ فِیهَا الْکَافِرُ وَ یُبَلِّغُ اللَّهُ فِیهَا الْأَجَلَ وَ یُجْمَعُ بِهِ الْفَیْ‌ءُ وَ یُقَاتَلُ بِهِ الْعَدُوُّ وَ تَأْمَنُ بِهِ السُّبُلُ وَ یُؤْخَذُ بِهِ لِلضَّعِیفِ مِنَ الْقَوِیِّ حَتَّى یَسْتَرِیحَ بَرٌّ وَ یُسْتَرَاحَ مِنْ فَاجِرٍ .

وَ فِی رِوَایَةٍ أُخْرَى أَنَّهُ (علیه السلام) لَمَّا سَمِعَ تَحْکِیمَهُمْ قَالَ :
حُکْمَ اللَّهِ أَنْتَظِرُ فِیکُمْ .

وَ قَالَ :
أَمَّا الْإِمْرَةُ الْبَرَّةُ فَیَعْمَلُ فِیهَا التَّقِیُّ وَ أَمَّا الْإِمْرَةُ الْفَاجِرَةُ فَیَتَمَتَّعُ فِیهَا الشَّقِیُّ إِلَى أَنْ تَنْقَطِعَ مُدَّتُهُ وَ تُدْرِکَهُ مَنِیَّتُهُ .

خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام):
 سخنی است از آن حضرت درباره خوارج، وقتی که گفتار آنان را شنید که می گفتند:
 حکمی نیست مگر از آن خدا فرمود:
 این یک سخن حق است که از آن باطل اراده شده است بلی، حکمی نیست مگر از آن خدا، ولی اینان می گویند:
 زمامداری و ریاست نیست مگر از آن خدا وجود حاکم و زمامدار برای مردم ضروری است، چه حاکم نیکوکار چه حاکم بدکار، که اگر زمامدار بدکار و منحرف باشد، شخص باایمان در زمامداری او عمل صالح خود را انجام می دهد. و شخص کافر برای دنیایش برخوردار می گردد. تا روزگار زندگی مومن و کافر (روزگار یا زمامداری بدکار و منحرف) سپری شود و خداوند بوسیله زمامدار منحرف غنائم را جمع و بوسیله او جهاد با دشمن را به راه می اندازد و راهها بوسیله او امن می گردد و بوسیله او حق ضعیف از قوی گرفته می شود، تا نیکوکار راحت شود و مردم از شر تبهکار در امان باشند. و در روایت دیگر وقتی که امیرالمومنین (علیه السلام) فریاد تحکیم آنان (لا حکم الا الله) را شنید، فرمود:
 درانتظار حکم خداوند درباره شما هستم و فرمود:
 اما در زمامداری شخص صالح، انسان باتقوا به اعمال صالحه خود مشغول می شود و در زمامداری منحرف انسان شقی برخوردار می گردد، تا مدت زمامداریش بسر آید و مرگش فرا رسد.