حکمت : 435 - درهای رحمت الهی
ترجمه : علامه جعفری
وَ قَالَ ( علیه السلام ) :مَا کَانَ اللَّهُ لِیَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الشُّکْرِ وَ یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الزِّیَادَةِ وَ لَا لِیَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَةِ وَ لَا لِیَفْتَحَ لِعَبْدٍ بَابَ التَّوْبَةِ وَ یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَةِ .
و فرمود: خداوند هرگز در شکرگزاری را بر بنده ای باز نمی کند که در افزایش را به روی او ببندد. (و همچنان) خداوند در دعا را بر بنده ای باز نمی کند که در پذیرش دعا را به روی او ببندد و چنان نیست که در توبه را بر بنده ای باز کند و در بخشایش را بر او ببندد .