نهج البلاغه - حکمت : 325 - یاران امام

وَ قَالَ ( علیه السلام ) : لَمَّا بَلَغَهُ قَتْلُ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی بَکْرٍ :إِنَّ حُزْنَنَا عَلَیْهِ عَلَى قَدْرِ سُرُورِهِمْ بِهِ ،
إِلَّا أَنَّهُمْ نَقَصُوا بَغِیضاً وَ نَقَصْنَا حَبِیباً .

و هنگامی که خبر کشته شدن محمد بن ابی بکر به آن حضرت (علیه السلام) رسید، فرمود: اندوه ما برای از دست رفتن او به مقدار شادی آنان بر قتل او است، با این تفاوت که آنان دشمنی را از دست دادند و ما دوستی را .