نهج البلاغه - حکمت : 273 - نظام توزیع روزی

وَ قَالَ ( علیه السلام ) : اعْلَمُوا عِلْماً یَقِیناً أَنَّ اللَّهَ لَمْ یَجْعَلْ لِلْعَبْدِ وَ إِنْ عَظُمَتْ حِیلَتُهُ وَ اشْتَدَّتْ طَلِبَتُهُ وَ قَوِیَتْ مَکِیدَتُهُ أَکْثَرَمِمَّا سُمِّیَ لَهُ فِی الذِّکْرِ الْحَکِیمِ وَ لَمْ یَحُلْ بَیْنَ الْعَبْدِ فِی ضَعْفِهِ وَ قِلَّةِ حِیلَتِهِ وَ بَیْنَ أَنْ یَبْلُغَ مَا سُمِّیَ لَهُ فِی الذِّکْرِ الْحَکِیمِ وَ الْعَارِفُ لِهَذَا الْعَامِلُ بِهِ أَعْظَمُ النَّاسِ رَاحَةً فِی مَنْفَعَةٍ وَ التَّارِکُ لَهُ الشَّاکُّ فِیهِ أَعْظَمُ النَّاسِ شُغُلًا فِی مَضَرَّةٍ وَ رُبَّ مُنْعَمٍ عَلَیْهِ مُسْتَدْرَجٌ بِالنُّعْمَى وَ رُبَّ مُبْتَلًى مَصْنُوعٌ لَهُ بِالْبَلْوَى فَزِدْ أَیُّهَا الْمُسْتَنْفِعُ فِی شُکْرِکَ وَ قَصِّرْ مِنْ عَجَلَتِکَ وَ قِفْ عِنْدَ مُنْتَهَى رِزْقِکَ .

و فرمود: به یقین بدانید که خداوند متعال برای بنده خود بیش از آن چه که در ذکر حکیم مقرر فرموده است، چیزی قرار نمی دهد، اگر چه چاره جویی اش بزرگ و جستجویش شدید و حیله گری اش نیرومند باشد. (همچنین) بنده ناتوان را که چاره جویی اش اندک باشد مانع نشده است که به آن چه در ذکر حکیم مقرر فرموده است، نایل گردد. و کسی که این حقیقت را می شناسد و به آن ذکر عمل می کند، آسوده تر از همه مردم در جلب منفعت است و کسی که آن را ترک کند و تردیدی در آن داشته بشاد، بیشتر از همه مردم ضرر می کند. و بسا کسی که با وجود نعمتهایی که به او داده شده است به حال خود واگذار شده است (که رو به سقوط می رود) و بسا کسی که خدا او را با بلا آزمایش می کند و مورد عنایتش قرار می دهد. پس ای سودجو بر سپاسگزاری بیفزا و در شتاب کردن کوتاهی بورز و در نهایت روزی که نصیب تو شده است توقف کن .