نهج البلاغه - حکمت : 244 - شکر نعمت، نعمتت افزون کند

وَ قَالَ ( علیه السلام ) : إِنَّ لِلَّهِ فِی کُلِّ نِعْمَةٍ حَقّاً فَمَنْ أَدَّاهُ زَادَهُ مِنْهَا وَ مَنْ قَصَّرَ فِیهِ خَاطَرَ بِزَوَالِ نِعْمَتِهِ .

و فرمود: برای خدا در هر نعمتی حقی است. پس هر کس آن حق را ادا کرد، به آن نعمت اضافه شد و اگر در ادای آن حق کوتاهی ورزید، به خطر زوال نعمت دچار شد .