نهج البلاغه - خطبه : 218 - در بیان لشکریان اصحاب جمل

218-  و من کلام له (علیه السلام) فی ذکر السائرین إلى البصرة لحربه (علیه السلام) :
فَقَدِمُوا عَلَى عُمَّالِی وَ خُزَّانِ بَیْتِ الْمُسْلِمِینَ الَّذِی فِی یَدَیَّ وَ عَلَى أَهْلِ مِصْرٍ کُلُّهُمْ فِی طَاعَتِی وَ عَلَى بَیْعَتِی فَشَتَّتُوا کَلِمَتَهُمْ وَ أَفْسَدُوا عَلَیَّ جَمَاعَتَهُمْ وَ وَثَبُوا عَلَى شِیعَتِی فَقَتَلُوا طَاِئفَةً منْهُمْ غَدْراً وَ طَاِئفَةٌ عَضُّوا عَلَى أَسْیَافِهِمْ فَضَارَبُوا بِهَا حَتَّى لَقُوا اللَّهَ صَادِقِینَ .

خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام):
 در بیان لشکریان اصحاب جمل که برای جنگ با آن حضرت، به بصره می رفتند آنان بر سر کارگزاران من و نگهبانان بیت المال مسلمانان تاختند که اختیار آن در دست من بود و بر اهل شهری هجوم بردند که همه آنان در اطاعت و بیعت من بودند. آراء و نظریات آنان را متفرق نموده، علیه من افساد نمودند و به شیعیان من حمله کردند، گروهی از آنان را با حیله گری کشتند و گروهی دیگر با تحمل شدید، شمشیر در دست فشردند و به دفاع جدی برخاستند و شمشیرها زدند تا با صدق نیت و گفتار و کردار به دیدار خدا شتافتند.