نهج البلاغه - خطبه : 76 - تشویق بر عمل صالح

76-  و من خطبة له (علیه السلام) فی الحث على العمل الصالح :
رَحِمَ اللَّهُ امْرَأً سَمِعَ حُکْماً فَوَعَى وَ دُعِیَ إِلَى رَشَادٍ فَدَنَا وَ أَخَذَ بِحُجْزَةِ هَادٍ فَنَجَا رَاقَبَ رَبَّهُ وَ خَافَ ذَنْبَهُ قَدَّمَ خَالِصاً وَ عَمِلَ صَالِحاً اکْتَسَبَ مَذْخُوراً وَ اجْتَنَبَ مَحْذُوراً وَ رَمَى غَرَضاً وَ أَحْرَزَ عِوَضاً کَابَرَ هَوَاهُ وَ کَذَّبَ مُنَاهُ جَعَلَ الصَّبْرَ مَطِیَّةَ نَجَاتِهِ وَ التَّقْوَى عُدَّةَ وَفَاتِهِ رَکِبَ الطَّرِیقَةَ الْغَرَّاءَ وَ لَزِمَ الْمَحَجَّةَ الْبَیْضَاءَ اغْتَنَمَ الْمَهَلَ وَ بَادَرَ الْأَجَلَ وَ تَزَوَّدَ مِنَ الْعَمَلِ .

خطبه ای است از آن حضرت (علیه السلام): خطبه ای است از آن حضرت در تحریک بر عمل صالح

خدا رحمت کند مردی را که حکمی را شنید، آن را فرا گرفت و پذیرفت، و به سوی رشد و کمال دعوت شد، دعوت را پذیرفت و به رشد و کمال نزدیک گشت، و دامن مربی هدایت کننده ای را گرفت و رستگار شد. پروردگارش را در نظر گرفت و از گناهانش در هراس افتاد. با اخلاص در عمل و نیت پیش رفت و عمل صالح انجام داد و ذخیره سودمند اندوخت و از امور ممنوعه اجتناب ورزید و هدفی را برای خود تعیین نمود و پاداشی احراز کرد. با هوایش به مبارزه برخاست و آرزویش را تکذیب کرد. بردباری را مرکب نجاتش قرار داد و تقوا را توشه پس از مرگش ساخت. راه روشنی را پیش گرفت و طریق واضح و آشکاری را ملتزم گشت. زندگی را با امکاناتش که در اختیار دارد، غنیمت شمرد و به آن روز واپسین که به سراغش خواهد آمد، پیشدستی نمود و زاد راهی از عمل خود برداشت.