نماز حضرت جعفرعلیه السلام
و از جمله نمازها نماز حضرت جعفرعليه السلام كه اكسير اَعْظَمْ و كبريت اَحْمَرْ است و بسندهاي بسيار معتبره با فضيلت بسيار كه عمده آمرزش گناهان عظيمه است وارد شده و افضل اوقات آن صدر نهار جمعه است و آن چهار ركعت است به دو تشهّد و دو سلام در ركعت اوّل بعد از سوره حمد اِذا زُلْزَلَتْ مي خواند و در ركعت دوم سوره وَالْعادِياتِ و در ركعت سوم اِذا جآءَ نَصْرُاللَّهِ و در ركعت چهارم قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ و در هر ركعت بعد ازفراغ از قرائت پانزده مرتبه مي گويد سُبْحانَ اللَّهِ وَالْحَمْدُ للَّهِ وَ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَ اَللَّهُ اَكْبَرُ و در ركوع همين تسبيحات را ده مرتبه مي گويد و چون سر از ركوع برمي دارد ده مرتبه و در سجده اوّل ده مرتبه و بعد از سر برداشتن ده مرتبه و در سجده دوم ده مرتبه و بعد از سر برداشتن پيش از آنكه برخيزد ده مرتبه در هر چهار ركعت چنين مي كند كه مجموع سيصد مرتبه شود شيخ كليني از ابو سعيد مدائني روايت كرده كه حضرت صادق عليه السلام به من فرمود آيا تعليم نكنم تو را چيزي كه بگوئي آن را در نماز جعفر گفتم بلي تعليم فرما فرمود چون در سجده آخر چهار ركعت نماز رسيدي و از تسبيحات فارغ شدي بگو:
سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّوَالْوَقارَ سُبْحانَ مَنْ تَعَطَّفَ بِالْمَجْدِ وَ تَكَرَّمَ بِهِ سُبْحانَ
مَنْ لايَنْبَغِي التَّسْبيحُ اِلاَّلَهُ سُبْحانَ مَنْ اَحْصي كُلَّشَيْ ءٍ عِلْمُهُ سُبْحانَ ذِي الْمَنِّ وَ
النِّعَمِ سُبْحانَ ذِي الْقُدْرَةِ وَ الْكَرَمِ اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ بِمَعاقِدِ الْعِزِّ
مِنْ عَرْشِكَ وَ مُنْتَهَي الرَّحْمَةِ مِنْ كِتابِكَ وَ اسْمِكَ الْأَعْظَمِ وَ كَلِماتِكَ التَّآمَّةِ
الَّتي تَمَّتْ صِدْقاً وَ عَدْلاً صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَيْتِهِ وَ افْعَلْ بي كَذا وَ كَذا
به جاي اين كلمه حاجات خود را بخواهد و شيخ و سيّد از مُفَضِّل بن عُمَر روايت كرده اند كه گفت ديدم روزي حضرت امام جعفر صادق عليه السلام را كه نماز جعفر بجا آوردند پس دست ها را بلند كردند و اين دعا خواندند يا رَبِّ يا رَبِّ بقدري كه يك نفس وفا كند يا رَبّاهُ يا رَبّاهُ بقدر يك نفس رَبِّ رَبِّ باز بقدر يك نفس يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ باز بقدر يك نفس يا حَيُّ يا حَيُّ بقدر يك نفس يا رَحيمُ يا رَحيمُ باز بقدر يك نفس يا رَحْمنُ يا رَحْمنُ هفت مرتبه يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ هفت مرتبه پس خواندند:
اَللّهُمَّ اِنّي اَفْتَتِحُ الْقَوْلَ بِحَمْدِكَ وَ اَنْطِقُ بِالثَّنآءِ عَلَيْكَ وَ اُمَجِّدُكَ وَ
لاغايَةَ لِمَدْحِكَ وَ اُثْني عَلَيْكَ وَ مَنْ يَبْلُغُ غايَةَ ثَنآئِكَ وَ اَمَدَ مَجْدِكَ
وَ اَنّي لِخَليقَتِكَ كُنْهُ مَعْرِفَةِ مَجْدِكَ وَ اَيَّ زَمَنٍ لَمْ تَكُنْ مَمْدُوحاً
بِفَضْلِكَ مَوْصُوفاً بِمَجْدِكَ عَوَّاداً عَلَي الْمُذْنِبينَ بِحِلْمِكَ تَخَلَّفَ
سُكَّانُ اَرْضِكَ عَنْ طاعَتِكَ فَكُنْتَ عَلَيْهِمْ عَطُوفاً بِجُودِكَ جَواداً
بِفَضْلِكَ عَوَّاداً بِكَرَمِكَ يا لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ الْمَنَّانُ ذُوالْجَلالِ وَالْإِكْرامِ
پس حضرت فرمود كه اي مُفضّل هرگاه تو را حاجت ضروري بوده باشد نماز جعفررا بكن و اين دعا را بخوان و حوائج خود را از خدا طلب كن كه برآورده مي شود انشاء اللَّه تعالي مؤلف گويد كه شيخ طوسي براي برآمدن حاجت از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود روزه بگير روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را و چون آخر روز پنجشنبه شود تصدّق بده بر ده مسكين هر مسكيني مُدّي از طعام پس چون روز جمعه شود غسل كن و برو به صحرا و نماز جعفر را بجا آور و برهنه كن زانوها را و بچسبان به زمين و بگو:
يا مَنْ اَظْهَرَالْجَميلَ وَ سَتَرَ الْقَبيحَ يا مَنْ لَمْ يُؤاخِذْ بِالْجَريرَةِ وَ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ
يا عَظيمَ الْعَفْوِ يا حَسَنَ التَّجاوُزِ يا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ يا باسِطَ الْيَدَيْنِ
بِالرَّحْمَةِ يا صاحِبَ كُلِّ نَجْوي وَ مُنْتَهي كُلِّ شَكْوي يا مُقيلَ
الْعَثَراتِ يا كَريمَ الصَّفْحِ يا عَظيمَ الْمَنِّ يا مُبْتَدِءاً باِلنِّعَمِ قَبْلَ
اسْتِحْقاقِها يا رَبَّاهُ يا رَبَّاهُ يا رَبَّاهُ
ده مرتبه
يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ يا اَللَّهُ
ده مرتبه
يا سَيِّداهُ يا سَيِّداهُ
ده مرتبه
يا مَوْلاياهُ يا مَوْلاياهُ
ده مرتبه
يا رَجاءاهُ
ده مرتبه
يا غِياثاهُ
ده مرتبه
يا غايَةَ رَغْبَتاهُ
ده مرتبه
يا رَحْمنُ
ده مرتبه
يا رَحيمُ
ده مرتبه
يا مُعْطِيَ الْخَيْراتِ
ده مرتبه
صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ كَثيراً طَيِّباً كَاَفْضَلِ ما صَلَّيْتَ عَلي اَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ
و حاجت خود را بطلب
مؤلف گويد كه روايات بسيار وارد شده در باب روزه اين سه روز و بجا آوردن دو ركعت نماز نزد زوال روز جمعه براي برآمدن حاجت